Zaterdag 24 augustus - Vroeg uit de veren en rond 8 uur bollen we de Fresialaan uit richting Bretoense kusten. 't Is regenachtig maar eens de grens over breekt de zon toch even door. Niet voor lang echter want donkere onweerswolken verschijnen aan de horizon. Rond de middag arriveren we, na 259km, op onze eerste slaapplaats in Neufchâtel-en-Bray. Een Normandisch stadje aan de rivier de Béthune. Voorlopig schijnt het zonnetje nog en kunnen we nog wat profiteren, maar het duurt niet lang. Het begint te druppelen en na een poos worden we getrakteerd op een ferme stortbui. We maken gebruik van een korte regenpauze om toch even naar het centrum te wandelen. Opnieuw van korte duur : felle buien zijn ons deel. Dan maar op onze passen teruggekeerd naar ons huiselijk campertje. Gelukkig zijn de weerberichten voor morgen toch wat beter.
Zondag 25 augustus - En inderdaad, beter weer vandaag. We verlaten de kaasstad en rijden naar de klokkenmakers en koperbewerkers : Villedieu-les-Poëles. Een rit van 261 km. 't Is even na de middag als we op de camperplaats arriveren. Een sobere plaats, maar kalm en met alle voorzieningen. Valt best mee. Na het middagmaal even op verkenning naar de stad. Na een kleine 400 m zijn we direct in het centrum. Een aangename verrassing. Vooral het oude stadscentrum is de moeite waard. Vele authentieke binnenpleintjes ("cours" genaamd) waar de ambachtslui vroeger hun brood verdienden. De moderne stad met haar brede laan en vele winkeltjes die nu, wegens zondag, gesloten zijn. Aan de Sienne, rivier die door de stad stroomt, ontdekken we een mooi parkje met uitzicht op de vroegere wasplaats, in originele toestand gerestaureerd. We besluiten de namiddag met een terrasje en profiteren nog wat van het zonnetje. 't Is in ieder geval een mooie tussenstop.
Maandag 26 augustus - En nu richting Bretagne, Ploubazlanec is de bestemming. 200 km af te leggen. We passeren Mont St. Michel, dat ligt te schitteren in de zon. Altijd mooi om te zien. Rond 2 uur arriveren we op camping Panorama de Rohou. Een terrassencamping, vlak aan zee gelegen. Wat een uitzicht. Wat een geluk dat we een reservatie op zak hebben : de camping is eivol. We houden het rustig vandaag. Een kleine verkenning van de omgeving volstaat. Het "grote werk" is voor morgen.
Dinsdag 27 augustus - Alhoewel koel 's morgens vroeg, belooft het toch een mooie zomerdag te worden. De voorspelling van 25° zal uitkomen. We nemen de fiets en rijden naar Paimpol. Een ritje van een zestal km. 't Is natuurlijk niet vlak maar elektrisch is het goed te doen. In een wip staan we aan de kaai van het sympathieke vissersstadje. Er heerst een gezellige drukte. Marktdag vandaag. En wat voor een markt. De volledige oude binnenstad is bezet met kraampjes. We laten ons hierin meeslepen en slenteren straatje in, straatje uit. t' Wordt middag : hoog tijd voor een galette. Nergens beter dan in Bretagne. En wanneer de marktkramers zijn verdwenen, is het nu tijd om die oude binnenstad eens grondig te bezoeken. Smalle straatjes met vele kunstgalerijtjes. De stoere, robuuste huizen, zo kenmerkend voor Bretagne stralen de charme van weleer uit. Rond half drie opnieuw de fiets op richting Rohou. We zullen nog wat van het uitzicht hier op de camping genieten
Woensdag 28 augustus - Vandaag brengen we een bezoek aan het bloemeneiland "Ile de Bréhat". Wandelschoenen aangetrokken en aan de afdaling naar de haven begonnen. Aan het ticketloketje is het nog niet te druk en we kunnen mee met de boot van 9.45 uur. De overzet duurt een kwartiertje en na het aanmeren even tijd maken voor een koffie en wat genieten van het prachtige uitzicht over de grillig geërodeerde rotsen omringd door het azuurblauwe heldere zeewater. Daarna beginnen we aan de wandeling doorheen het eiland. 't Is er autovrij op een eenzame tractor van een lokale boer na. Fantastisch wandelen hier. Enkel de fietsers zorgen soms voor wat hinder... We doen de grote wandeling : richting vuurtoren Paon, pal in het noorden van het eiland. Een afstand van 3,5 km. Annie 's knietjes doen het uitstekend. 'r Is nochtans niet vlak. Maar 't gaat wonderwel. De afwisselende landschappen zorgen steeds voor een verrassing. Wondermooi is het hier. Bij het terugkeren vleien we ons neer op het marktpleintje van het dorp en doen we ons te goed aan een smakelijke salade. We brengen nog een bezoekje aan de vesting waar een glasblazerij zijn intrek heeft genomen. Mooie kunstwerkjes in glas, maar peperduur. Ondertussen wordt het tijd om ons naar de kade te reppen. Ons bootje wacht ons op voor de terugreis. Een vermoeiende maar zeer leuke dag vandaag.
Donderdag 29 augustus - Weer een lekker zonnetje. Deze morgen volgen we een stuk van de GR34, die pal langs de kustlijn loopt. Een fantastisch pad met veel afwisseling en telkens weer een verrassing die om de hoek loert met die uitzonderlijke uitzichten. 't Is natuurlijk niet vlak en af en toe toch wat pittige beklimmingen. Maar steeds de moeite. Vanuit onze camping volgen we het pad, door de dorpskern, via mooi bebloemde Bretoense villa's om uiteindelijk naar de baai van Launay af te zakken. Een gezellig strandje, weliswaar met keien bezaaid. We rusten wat uit en genieten en de grillige kustlijn met de vele rotspartijen in zee. Daarna keren we op onze stappen terug. 't Is ondertussen middag en de maag knort.
In de namiddag rijden we nog eens naar Paimpol om het havengebied te bezoeken. Onderweg laat de fiets van Annie het af en toe afweten. Pech ! Gelukkig vinden we een gespecialiseerde fietsenzaak. De analyse is vlug gemaakt. De batterij heeft zijn zegen gegeven. Dan maar een nieuwe aangeschaft. Een serieuze aderlating voor Annie, maar nood breekt wet. En we zijn blij te zijn verholpen. En inderdaad de fiets loopt weer prima.
Vrijdag 30 augustus - Een frisse zeebries en een gesluierd zonnetje duwt de temperatuur naar omlaag. Maar 't is droog. We fietsen naar Loguivy de la mer. Slechts 7 km bollen. Een authentiek Bretoens vissershaventje. Vooral oesterkweek hier. Laag tij : alle bootjes liggen in de modder. Weer een prentkaartje. De ruwe schoonheid van het dorpje is moeilijk te beschrijven. Zelfs het dorpscafé straalt de sfeer van weleer uit. Zeker een bezoekje waard, ook de smalle straatjes met de schilderachtige vissershuisjes, waar hortensia's en stokrozen zorgen voor de gezellige kleuren. Rond half twee terug op de camping. Middagmaal en wat platte rust. Rond vieren de wandelschoenen aan en naar het nabij gelegen Plateau van Rohou. Een dennenbos waar je op het einde van de plateau een panorama hebt over het eiland Brehat en de ruime omgeving. Daarna zakken we af naar het keien strand en lopen naar de Pointe de l'Arcouest. Je krijgt hier nooit genoeg van ... de natuur op haar mooist.
Zaterdag 31 augustus - Zwaar bewolkt en nogal winderig vandaag. De temperatuur van 20° maakt veel goed en 't is droog... De fiets op richting Pors Even. Het haventje van Ploubazlanec. Met een helling van 16° bereik je de haven. Bovenaan de helling een uniek uitzicht. We vallen misschien in herhaling maar de panorama's hier zijn onbeschrijflijk mooi. Of het nu bewolkt of zonnig is, steeds die kleurschakering en het spel van wolken en zon op kreken en rotsen. We brengen een bezoekje aan het bedrijf van een oesterkweker. Kunnen het natuurlijk niet nalaten om ons een portie verse oesters aan te schaffen. Zal smaken bij een glas wijn. Spijtig dat mijn vrouwtje dit niet kan verteren... Tegen de middag vangen we de terugtocht aan. De steile klim van 16° overbruggen we moeiteloos, dank zij onze e-bikes. Een fantastische uitvinding. 's Namiddags nog even met de fiets een bezoekje brengen aan het levendige Paimpol. Als afsluiter van een geslaagd weekje hier in de regio. Morgen verkassen we naar Plougrescant.
Zondag 1 september - We nemen afscheid van het sympathieke stekje Arcouest. Alvorens de volgende bestemming op de GPS te programmeren, eerst nog wat boodschappen doen in de supermarkt van Paimpol. De ijskast moet immers dringend gevuld worden. Rond de middag op weg naar het schiereiland Plougrescant. De camping Beg ar Vilin ligt pal aan zee waar de oesterliefhebber zijn gading vindt. Na onze installatie maken we een, kleine wandeling in de omgeving. We zullen het verder rustig houden. Het weertje is niet zo best. Een beetje miezel en een wat mist. Kortom : grijs. Morgen wat beter ? 2
Maandag 2 september - Grijs, somber en een miezer. We maken van de gelegenheid gebruik om ons huisje op wielen te poetsen. 't Is nodig, na anderhalve week. Toch een karweitje waar we een paar uurtjes zoet mee zijn. Na de middag houdt het op met regenen. We trekken de wandelschoenen aan en stappen naar de dorpskom. Een afstand van 2 km. Niet zo ver, maar het klimmen maakt het wat lastig. Eerst een bezoekje aan het toerismebureau voor een plan van de omgeving met de wandelwegjes en fietsroutes. Daarna brengen we een bezoek aan de kapel Saint-Gonéry, daterend uit de 11° eeuw. Wat een aangename verrassing. De kapel is een juweeltje. Kleurige plafondschilderingen vertellen het Oude en het Nieuw testament. Een gids geeft je uitleg over alle ornamenten en het eeuwenoude meubilair. Het altaar oogt rijkelijk, geflankeerd door een majestueuze graftombe. Opvallend is het scheve kerktorentje. 't Heeft precies een duw gehad. Later nog even het dorpje door gewandeld op zoek naar een drankje. Maar 't is maandag : alles gesloten. Dan maar begonnen aan de afdaling naar Beg ar Vilin.
Dinsdag 3 september - Tot deze morgen 10 uur worden we getrakteerd op serieuze buien. Geleidelijk houdt het op en begint de zon er door te komen. Met wandelstokken de GR34 op richting La Pointe du Chateau. Een leuke wandeling door gangen van metershoge varens en braambessen met niet zelden verbluffende uitzichten. 't Is eb en de vele rotsen komen nu het meest tot hun recht. Ook de vele oesterputten komen bloot te liggen. De kwekers maken nu gretig gebruik van het laag water om te oogsten. We passeren een paar strandjes en haventjes waar de jachtjes en visserssloepen troosteloos op hoog tij liggen te wachten. Sommige huisjes zijn achter een rotswand gebouwd, goed beschut tegen de gure westenwinden. Zuid gericht profiteren ze alzo van een microklimaat. Het bekendste huisje en meest gefotografeerd is het huisje gebouwd pal tussen 2 rotswanden. En de mooie omgeving maakt het plaatje dan ook compleet. We hebben nu anderhalf uur gestapt... We vatten de terugtocht aan. We komen rond 2 uur aan op de camping. Een drankje hebben we nu wel verdiend. Na het late middagmaal : pauze en wat siesten in een deugddoend zonnetje.
Woensdag 4 september - Zwaar bewolkt, 18°, droog. Gisteren hebben we onze wandeling afgebroken aan de "Pointe du Chateau", het begin van de "Site dus Goufre". Vandaag zetten we de wandeling verder. Maar eerst met de fiets naar het Maison du Littoral (via de dorpskern 7 km) waar we onze fietsen veilig kunnen stallen. Dan trekken we ons wandelplunje aan en zetten onze wandeling verder naar de excentrieke rotsformaties met als hoogtepunt Le Gouffre. Een enorme geërodeerde rotsspleet waar de golven flink te keer gaan. Een mooi schouwspel. Een indrukwekkende wandeling, moeilijk te beschrijven. Daarna terug de fiets op richting Plougrescant. We houden halt rechtover de kerk in Café Ar Var en doen ons tegoed aan een roodbaarsfilet met pilav rijst. Zeer lekker ! Ondertussen zetten de hemelsluizen zich open en begint het te stortregenen... Wat een geluk, we zitten veilig binnen ... Opnieuw een mooie dag gehad.
Donderdag 5 september - Met regen opgestaan. Rond 10 uur breekt de zon geleidelijk aan door. Aan de hand van het toeristisch kaartje stippelen we een fietstochtje langs de kust uit. Via artisjokken velden, een typisch Bretoens groente, bereiken we na een scherpe afdaling Pors Scaff. Hier stallen we onze fietsen en maken een kleine wandeling langs de GR34 om de chaotische rotsformaties te bewonderen. Hier is de Bretoense kust op haar best. Metershoge rotsen met hun eigenaardige vormen trotseren sinds eeuwen de woeste zee en de Westenwinden. Sommige hebben zelfs een naam zoals de rots van Napoleon, de verliefden of de drie naalden. We verlaten het haventje en 't is natuurlijk weer klimmen geblazen. Met gewone fietsen zou het op onze leeftijd niet te doen zijn... De volgende stop is Gouermel. Het is eb en het water is heel ver teruggetrokken. In het gelijknamige bistrootje, "Pieds dans l'eau", trakteert Annie op een smakelijke risotto. Met natuurlijk zicht op de baai als toetje. En dan terug de fiets op voor een fameuze klim. Richting het centrum van het schiereiland met de kerk van Plougrescant als merkpunt. Vandaar naar Beg ar Vilin. Een leuk tochtje (slechts 18 km), met weer onvergetelijke vergezichten. Nu wat uitrusten om rond 5 uur de wandelstokken te nemen en de uitgestippelde wandeling van "la Baie de l'Enfer" af te stappen. Een afwisselende wandeling langs de dichtbegroeide oever van de baai. Geen rotsen deze keer, maar veel groen en een schilderachtige baai, die nu met het opkomende vloed stilaan vol loopt. Daarna steil klimmend naar het dorp om vandaar weer af te zakken naar onze camping. De zon is volop doorgebroken en zorgt voor een aangename temperatuur. Een wandeling van een zestal km. Rond half zeven sluiten we deze actieve dag af. Morgen nemen we afscheid van deze sympathieke plaats : het schiereiland Plougrescan. 't Was een geslaagde week !
Vrijdag 6 september - Vandaag een overgangsdag. Rond 12 uur verlaten we Plougrescant en rijden een 24-tal km verder naar Louannec. Een dorp op een boogscheut van Perros-Guirec gelegen. We installeren ons op de uitstekende gemeentelijke camping. 't Is ondertussen al laat in de middag en na een kleine verkenning op de camping met natuurlijk weer een mooi uitzicht over de baai houden we het voor vandaag bekeken. Wat rust doet ook goed.
Zaterdag 7 september - Het is wat overtrokken vandaag, maar 't is droog. We fietsen via een uitstekend fietspad naar Perros-Guirec (Bretoens voor "Kop van de heuvel"). Slechts een afstand van 4 km. Langs de baai tot de haven is het vlak, maar naar het stadscentrum is het gestadig klimmen. Een sympathiek stadje met een mooi romaans kerkje uit de 14°eeuw in het centrum als absolute blikvanger. Een bezoekje is een absolute aanrader. We wippen binnen in het toerismebureau voor wat info m.b.t. het fietsen hier in de regio. Worden hierbij uitstekend geholpen. Terug afzakken naar de haven waar we nog een wandeling langs de kade maken. In de namiddag terug met onze e-bikes op pad voor een eerste tocht. De zon is ondertussen volop doorgebroken en 't is weer zomer. We trappen richting Perros, langs de kade naar het strand van Trestrignel. Weer een flinke klim in de kuiten om uiteindelijk hoog aan de Pointe een prachtig uitzicht te hebben over het lager gelegen strand. Steil afzakken dan maar naar de dijk beneden. Recht voor ons bemerken we de Sept-îles, sinds 1912 een vogelreservaat. Het strandje is druk bezocht. Ligt goed beschut, zodat je er volop kan genieten van het microklimaat. Terug de heuvel op richting Louannec, maar eerst op een terras een biertje degusteren. In de verte komen dreigende onweerswolken opzetten. We nemen het zekere voor het onzekere en keren onverwijld terug naar de camping. Juist op tijd, want het begint goed te regenen. Weer even geluk gehad en maximaal kunnen profiteren.
Zondag 8 september - Het wordt een troosteloze dag vandaag. Regen en nog eens regen. Beterschap zit er voor vandaag niet in... We maken hiervan gebruik om de wasmachine te vullen. En de droogkast doet de rest. Moet toch ook gedaan worden. Hopelijk is het morgen droog, want er staat hier nog heel wat moois op het programma.
Maandag 9 september - Toch wat beter weer vandaag. Zwaar bewolkt, maar het blijft droog. 's Morgens stappen we langs de oever van de baai naar de haven van Perros-Guirec. Weinig vissersschepen, vooral plezierbootjes. Langs de kade vindt je een grote keuze aan crêperies. De boekweit pannenkoeken (galette) zijn bij de Bretoenen zeer geliefd. Je vindt ze in alle smaken. En het is inderdaad lekker. We hebben ze reeds meermaals geproefd. Maar vanmiddag gaan we toch lekker zelf koken. Na wat rusten een fietstochtje. We volgen de "Velo Maritime" (een uitgestippelde en bewegwijzerde fietsroutes langs de kust). Ons doel is "Plage de Trestraou". Achteraf bekeken een serieuze omweg met zelfs een beklimming van 1° categorie. Ook met onze e-bikes moesten we tot het uiterste gaan. Plage de Trestraou ligt als een amfitheater gekneld tussen 2 falaisen, goed beschermd tegen de westenwinden. Het heeft een mondaine aanblik met een lading en majestueuze villa's op de heuvel flank. Het zandstrand met mooie promenade lokt veel wandelaars. Het zonnetje komt er zuinig door piepen en we nestelen ons op een gezellig terras met een lekker glas wijn. Daarna terug de fiets op en starten de klim naar de stad op de "kop van de heuvel". Even binnenwippen in de supermarkt voor de nodige boodschappen en daarna afzakken naar de Laika.
Dinsdag 10 september - Opnieuw zwaar bewolkt. Waar blijft de nazomer ? Vandaag wandeldag. We volgen opnieuw een stuk van de "sentiers des douaniers" (GR34) en stappen langs de kust door een bos van varens en kastanjebomen. Na een uurtje stappen bereiken we het sympathieke vuurtorentje van Nantouar. We gaan vruchteloos op zoek naar een koffie. Dan maar wat verpozen op een bankje met zicht op Île de Tomé, precies de vorm van een walvis.We vatten de terugweg aan . Op een paar honderd meter van de eindstreep nog een ferme regenbui. Precies op tijd thuis. Het blijft de rest van de namiddag wisselvallig. Na het middagmaal (14 u !) houden we het wat rustig.
Woensdag 11 september - Een kille Noordwester, maar kom 't is droog en de zon komt er af en toe door. We fietsen naar de wekelijkse markt van Perros. Altijd interessant om plaatselijke specialiteiten op te merken. Aan een kraampje wordt een grote kom Kig ar Farz klaargemaakt. Een typisch Bretoens gerecht. 't Blijkt echter een gerecht te zijn identiek aan onze oerdegelijke hutsepot. Zo zie je maar. Na de gebruikelijke koffie op een terras aan de kade terug naar de camping voor ons middagmaal. 's Namiddags terug de fiets op voor een ritje rond Perros met nog eens een bezoekje aan de 2 mooiste strandjes. Een ritje van 14 km. Ook nog even een visite gebracht aan het oude centrum van Perros. 't Is er gezellig druk. Hier sluiten we ons bezoek af aan Perros-Guirec. Niet alles bezocht wat we wilden, maar het wisselvallige weer speelde ons parten.
Donderdag 12 september - Inpakken en naar onze volgende stop. Eerst halt houden bij de supermarkt, juist buiten de stad. De provisiekast moet dringend aangevuld worden. Rond 14 uur arriveren we, na 15km, op het eiland Île Grande. Een schattig eilandje, met een brugje verbonden met het vasteland. De gemeentelijke camping ligt in de duinen vlak op het uiteinde van het eiland. Wat een prachtplaats hebben we gekregen. Vlug ons geïnstalleerd, want een felle bui is in aantocht. Echt wisselvallig vandaag. De heerlijk warme zon wordt afgewisseld met ferme plensbuien en hevige windstoten. Na een tiental minuten terug zomerweer. We doen een eerste wandeling en opnieuw worden we geïmponeerd door de mooie natuur. Bretagne, altijd verrassend. De wandeling rond het eiland : 7 km. We beperken ons tot een wandeling tot aan het ornithologisch centrum, met opvang van zieke vogels. Overal vind je de foto van de papagaaienduiker. Een zeldzame vogel, enkel hier in Bretagne aan te treffen.
Vrijdag 13 september - Een ongeluksdag ? Gelukkig niet : we worden beloond met een fijn weertje. Zonnig en uit de wind is het uiterst aangenaam. We fietsen naar Pleumeur-Bodou, op 7 km. Informatie opsnorren van de regio is altijd interessant. Opnieuw worden we geholpen door een lieve dame. In het dorp zelf is er niet veel te beleven, dus vatten we maar de terugweg aan. Toch even halt houden in het Parc de Radome, met een planetarium, een Gallisch dorp en een telecomcentrum met een enorme satellietschotel. Bezoek is er niet bij : alles potdicht. Vandaar richting ons eiland. Hier en daar nog even halt houden voor een foto. 's Namiddags nog een kustwandeling langs het super mooie pad. Rond half negen het strand op om aan de "Pointe" de ondergaande zon te bewonderen.
Vrijdag 13 september - Een ongeluksdag ? Gelukkig niet : we worden beloond met een fijn weertje. Zonnig en uit de wind is het uiterst aangenaam. We fietsen naar Pleumeur-Bodou, op 7 km. Informatie opsnorren van de regio is altijd interessant. Opnieuw worden we geholpen door een lieve dame. In het dorp zelf is er niet veel te beleven, dus vatten we maar de terugweg aan. Toch even halt houden in het Parc de Radome, met een planetarium, een Gallisch dorp en een telecomcentrum met een enorme satellietschotel. Bezoek is er niet bij : alles potdicht. Vandaar richting ons eiland. Hier en daar nog even halt houden voor een foto. 's Namiddags nog een kustwandeling langs het super mooie pad. Rond half negen het strand op om aan de "Pointe" de ondergaande zon te bewonderen.
Zaterdag 14 september - Nazomer op komst. Een zacht briesje en een overheerlijke temperatuur vandaag. Rond elf uur op pad om een stuk van de kustlijn van het eilandje te verkennen. Steeds andere landschappen : in het noorden heb je de geërodeerde rotsen geboetseerd door de inslaande golven, terwijl je in het zuiden, slikken en schorren aantreft. Ook een totaal ander klimaat dan het noordelijk gedeelte. De meeste villa's zijn uiteraard hier gebouwd. De hortensia's en palmbomen zijn in elke tuin present. We wandelen niet volledig rond, maar slaan af naar het centrum van het dorp om een koffie te nuttigen. Even binnenwippen in het plaatselijk kerkje dat heel mooi gerestaureerd is (16°eeuw). 's Namiddags houden we het kalm en profiteren van de deugddoende zomerzon, met natuurlijk een enig zicht op onze baai.
Zondag 15 september- Echt zomerweer vandaag. In de schaduw is het wat fris, maar eens in de zon en uit de zeebries halen we gerust 25 °. 's Morgens doen we ons traditionele stapje hier op het eiland. Telkens een stuk van het wandelpad er rond. Wat is het hier toch super mooi. In de namiddag met de fiets naar Trébeurden. Op het toerismebureau werd ons als fietsroute de binnenweggetjes aangeraden. Rustige, auto-arme wegen. Maar... er zitten wel enkele pittige beklimmingen in. Nu hadden we toch wel moeite. Gelukkig was het niet ver, enkel een zevental km. Trébeurden, met een grote jachthaven en een zuid gericht strand. Het is er gezellig druk. Vanwege het prachtige weer vele strandgangers en zwemmers die nog eens van het ultieme zomergevoel willen genieten. De mooi aangelegde promenade nodigt uit tot een slenterpartijtje, ons dikwijls vergapend aan de monumentale villa's. Na een hapje en een drankje vatten we de terugweg aan. 't Gaat veel vlotter nu : hoofdzakelijk in dalende lijn ! 't Is al na zessen als we bij onze Laika arriveren. Weer een fijne dag.
Maandag 16 september - Niet koud, maar wel bewolkt. Na de middag breekt de zon weer door en is 't weer zomer ! Deze morgen is het poetsen geblazen. Dat houdt ons de hele morgen zoet. 's Middags smakelijke ribbetjes op de BBQ en dan wat platte rust. De dag sluiten we af met onze dagelijkse wandeling op ons schattig eiland. Fantastisch verblijf hier.
Dinsdag 17 september - Onze laatste dag op île Grande. Deze sluiten we af met een pracht van een wandeling langs de westzijde van het eiland. Best een leuk weertje vandaag, de zon schijnt maar we worden getrakteerd op een stevige westenwind. En vermits we nu op de westzijde stappen, vangen we die volop. Gelukkig bieden de metershoge varens ons af en toe de nodige bescherming. Een eigenaardige rots is de blikvanger. Hij heeft de vorm van een leeuw. En je moet niet veel verbeelding hebben om er die in te zien. Mooi. Na een tweetal uurtjes stappen bereiken we weer ons stekje. In de namiddag nogmaals naar de "Pointe". 't Is immers hoog tij en met de vele wind, vlak uit het zeegat, willen we de beukende golven op de rotsen wel eens meemaken. We zijn niet alleen om dit uniek schouwspel mee te maken. De zee gaat hier wild te keer en beukt meedogenloos op de granieten klippen. Een fameus spektakel.
't Was een aangenaam verblijf hier. Hopelijk blijft het weertje stabiel en kunnen we de rest van onze trip nog verder genieten.
Woensdag 18 september - Rond 10 uur vertrekken we naar Locquirec. Een afstand van 28 km. Maar eerst nog wat proviand voor de komende week opdoen. We arriveren rond één uur op de gemeentelijke camping "Fond de la Baie". Opnieuw een uitstekend plaatsje. Vlak aan zee met natuurlijk een enig uitzicht. 't Is laag tij en de baai is volledig leeggelopen. Een vlakte tot kilometers ver. Maar bij opkomend tij gaat het ontzettend vlug en in een mum van tijd klotst het water hier tegen de dijk een paar meter van ons verwijderd. We nemen het middagmaal tamelijk laat en na de siësta nog een stappertje naar Locquirec op zo'n 2 km. We houden het vandaag bij een bezoekje aan het haventje. Een gezellig plekje. We verpozen even op een terras met een smakelijk wijntje en keren dan op onze stappen terug. Ondertussen wel 7 uur geworden. Eigenaardig weertje vandaag, bewolkt af en toe de zon, maar vooral veel wind. Maar zeker niet koud. Ons hoor je niet klagen.
Donderdag 19 september - Opnieuw een zomers weertje vandaag. Heerlijk ! 's Morgens even binnen springen in het toerismebureau voor wat documentatie en een paar interessante tips gekregen. We verkennen het stadje. Klein en gezellig. Ook hier een schattig oeroud kerkje dat helaas gesloten blijkt.
Een volledig gerestaureerde presbytère met een mooie tuin trekt onze aandacht. Ook de vele statige villa's, strategisch gebouwd met een onbetaalbaar uitzicht kun je niet zo maar voorbij wandelen. 's Namiddags fietsen we nog maar eens naar het centrum en doen vandaar de wandeling rond de "Pointe du chateau". Geen al te grote wandeling, maar o zo mooi. Daarna nog een terrasje om de dag af te sluiten en wat uitrusten in een deugddoend zonnetje, met de het geluid van de bruisende golven op de achtergrond. Het moet niet meer zijn.
Vrijdag 20 september - Het is laag tij en we wandelen langs het strand naar de monding van de stroom Douron. Tot aan de brug die Locquirec met Plestin-les-Grèves verbindt. We passeren het " Manoir de l'île Blanche", een kasteel uit de jaren 1661. Vandaar via de fietsroute terug naar de camping. Een deugddoende wandeling. In de namiddag de fiets op richting Plougasnou. Een tochtje die we uiteindelijk moesten onderbreken wegens te moeilijk. Zeer steile hellingen met dito afdalingen. Aan de "Moulin de la Rive", een klein strandje, de fietsen gekeerd en terug naar het centrum van Locquirec waar we op een terras ons laten gaan met een rijkgevulde ijscoupe. De ontgoocheling van de mislukte fietstocht was rap vergeten ! En het weertje viel best mee. De zon schijnt en we noteren een 22°.
Zaterdag 21 september - Blauwe hemel en zomers weertje. Vandaag gaat hier de lokitri door. Een triathlon. De zwemproef gaat hier vlak voor ons door. 3 groepen gaan te water, dames, heren en veteranen. Mooi om zien. We staan aan de aankomstlijn om de vermoeide mannen en vrouwen wat aan te moedigen. Na deze proef gaan we op stap naar de haven en onderweg kunnen we opnieuw genieten van de fietsproef. Op een gesloten circuit om en rond Locquirec beulen de tri atleten zich op de fiets af. Makkelijk is het niet want de nodige hellingen moeten ook genomen worden. We bereiken het haventje, badend in de zomerse zon. Na een korte stadswandeling steken we binnen op het terras van "la dame de nage" en schuiven onze voeten onder tafel voor een uiterst smakelijke schotel. Plan was om nog eens de Pointe af te wandelen, maar in de verte komen donkere wolken aan die een naderend onweer verkondigen. Dan maar de terugtocht naar huis aanvatten. Toch nog een wandeling van 2 km. En gelijk hadden we. Eens thuis steekt een heus onweer op met veel regen, donder en bliksem. Voor de rest van de namiddag blijft het regenachtig. Toch zijn we tevreden dat we maximaal van het goede weer hebben geprofiteerd.
Zondag 22 september - Het is zwaar bewolkt, met af en toe een schuchter zonnetje. Windstil en zeker niet koud. We houden het vandaag bij twee mooie wandelingen hier langs de kustlijn. Je wordt het nooit beu en je raakt nooit uitgekeken op de grilligheid van deze kustlijn. 't Is erfgoeddag vandaag en het kerkje van Locquirec is voor deze gelegenheid toegankelijk. Een verbluffend pareltje. Eglise Saint Jacques de Locquirec dateert uit de XII° eeuw. Binnen uitzonderlijk mooie schilderijen, daterend 1712 en wat vooral de aandacht trekt zijn de kleurrijke fresco's op het plafond vooral engelen met trompetten verbeeldend. Ben je in Bretagne, dan moet je zeker de kerkjes en kapelletjes bezoeken. Die zijn uitzonderlijk mooi, zowel van architectuur als de binnen in de kerk. In de late namiddag breekt de zon nog wat door...
Zondag 22 september - Het is zwaar bewolkt, met af en toe een schuchter zonnetje. Windstil en zeker niet koud. We houden het vandaag bij twee mooie wandelingen hier langs de kustlijn. Je wordt het nooit beu en je raakt nooit uitgekeken op de grilligheid van deze kustlijn. 't Is erfgoeddag vandaag en het kerkje van Locquirec is voor deze gelegenheid toegankelijk. Een verbluffend pareltje. Eglise Saint Jacques de Locquirec dateert uit de XII° eeuw. Binnen uitzonderlijk mooie schilderijen, daterend 1712 en wat vooral de aandacht trekt zijn de kleurrijke fresco's op het plafond vooral engelen met trompetten verbeeldend. Ben je in Bretagne, dan moet je zeker de kerkjes en kapelletjes bezoeken. Die zijn uitzonderlijk mooi, zowel van architectuur als de binnen in de kerk. In de late namiddag breekt de zon nog wat door...
Maandag 23 september - Hopelijk krijgen we toch nog wat mooi weer voor onze laatste week. Vandaag is het alleszins niet te best. 's Morgens kunnen we nog droog een wandeling maken naar l'Ile Blanche" maar in de namiddag begint het te miezeren. En dit voor de rest van de dag... Mijn lief vrouwtje bakt een Belgische pannenkoek en beslist nadien wat uit te rusten van de inspanningen van de voorbije dagen, terwijl ik nogmaals als slot de wandeling van de Pointe doe. Gehuld in grijze tinten door de miezer. 't Is eens iets anders. 't Was eveneens een aangename stop hier. Morgen naar Saint-Pol-de-Leon, 43 km verder.
Dinsdag 24 september - Onze laatste stop : St.Pol de Leon. Onze verblijfplaats is camping Trologot. Gelegen aan zee. Onze toegewezen plaats kan ons niet bekoren en we kunnen verhuizen naar een nieuwe plaats. Iets beter, maar toch niet onze goesting... So be it. Nadien op stap naar de kathedraalstad St. Pol. 't Is klimmen geblazen want de stad ligt 44 m boven de zeespiegel. 3 torens bepalen het stadsbeeld. Niet voor niets wordt deze stad één grote kerk genoemd. Even een bezoekje brengen is een must. Nog nooit zoveel kapelletjes en kerken bezocht als bij deze reis. Binnenin deze kathedraal : effenaf prachtig. Vooral de glasramen zijn fabuleus. Het koorgestoelte, eeuwen oud, de praalgraven van de diverse bisschoppen. De fresco's op het plafond. Prachtige kunstwerken ! Het geheel dateert 17° eeuw. 't Is ondertussen laat geworden en zakken terug af naar zee. Toch een half uurtje stappen. Het weer viel best mee vandaag.
Woensdag 25 september - Herfstweer vandaag. Miezer, wolken en wind zijn ons deel. Geen nood, 's morgens onze wandeling langs de kade naar Ilot Sainte Anne. Een fikse wandeling naar een mooi stukje natuur. Het oorspronkelijke eilandje is verbonden met een dijk om de haven te beschermen. In de namiddag met de fiets naar St. Pol voor een bezoekje aan de oude stad. Vooral de soliede granieten huizen vallen hier op. Echt Bretoens, mooi. Daarna vergasten we ons op een cider met een stukje bretoense appelcake. Lekker. Dan terug naar huis. 't Is gelukkig droog gebleven.
Donderdag 26 september - 't Is volop herfst. Een krachtige wind waait vanuit het westen, gevolgd door fikse buien afgewisseld met zonnige perioden. Beter zal het vandaag niet worden. Niet getwijfeld ! We nemen de fiets richting Roskoff. We trappen via de Velo-Maritime. Langs landelijke wegjes tussen de uienvelden, bloemkolen en artisjokken. Nooit ver weg van de kust, en af en toe worden de kuiten, zelfs met e-bike, flink op de proef gesteld. Maar het lukt en je wordt vaak beloond met mooie vergezichten. Na een tiental km bereiken we het centrum van Roskoff, de uien- en piratenstad bij uitstek. Even halt houden bij het toerismebureau voor een stadsplannetje, een koffie slurpen en dan op pad in het gezellige, historische Roskoff. Een echte handelsstad, waar gehandeld werd in linnen, zout en hout. In de 19e eeuw werden van hieruit zelfs uien geëxporteerd naar Engeland. In het historisch centrum wijst alles op de enorme rijkdom die werd vergaard met de handel over zee: de kerk, omringd door een fraaie tuin, voorname huizen gebouwd met graniet, gebeeldhouwde schepen en de torens bij de oude haven. Als je al die bewerkte kelderingangen ziet, langs de straten en in de buurt van het strand, krijg je het gevoel dat de geesten van kapers, smokkelaars en handelslui hier nog steeds rondwaren. Tijdens een gigantische bui springen we vlug resto Surcouf binnen voor een smakelijke dagschotel. Nadien nog even een bezoekje aan de haven en dan terug de fiets op naar camping trologot. Een mooi en leerrijk dagtripje.
Vrijdag 27 september - Onze laatste dag. Wat wordt het ? We worden getrakteerd op een heuse storm die woest vanuit zee op de kust inbeukt. Veel zullen we niet kunnen doen. We wachten de namiddag af om toch nog een wandeling te kunnen maken. Als het droog blijft tenminste. In ieder geval zijn we tevreden van onze trip hier in het mooie Bretagne. Al bij al is het weertje best meegevallen.
Breizh , trugarez vrag.
(Bretagne, hartelijk bedankt)
Zaterdag 28 september - Rond 10 starten we de motor en bollen 259km naar Villedieu-les-Poêles. We rijden vlotjes want is weekend en de snelweg is vrachtwagen-vrij. We arriveren rond 2 uur en na een laat middagmaal brengen we nog een bezoek aan het sympathieke klokkenstadje.
Zondag 29 september - Een rustige nacht gehad en rond 9 uur zijn we reeds op weg naar Neufchatel-en-Bray (257 km). We arriveren er rond 1 uur op de voorbeeldige camperplaats. We hebben geluk. Nog slechts 1 plaatsje vrij. 's Namiddags nog even naar de stad. 't Is zondag, desolaat en verlaten. Alles gesloten. We volgen de weg naar de gerestaureerde kapel uit de 12° eeuw waar een tentoonstelling van keramiek-beelden doorgaat. Mooi maar zeer prijzig. Op de terugweg kunnen we toch nog even binnenwippen in de oude statie. Annie trakteert als afsluiter op een pannenkoek met koffie. Doet deugd want alhoewel droog en zonnig waait er een strakke koude noordenwind.
Maandag 30 september - Naar huis en een volgende trip plannen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten