Het Ile de Ré is voor de bezoeker het eiland waar je alle drukte en de beslommeringen van je dagelijkse leven even helemaal achter je laat. Je ervaart de tijd op het eiland op een totaal andere manier. Misschien geniet je daardoor nog wel meer van "La Blanche", zoals het eiland ook wel genoemd wordt, met zijn witte, idyllische huisjes die baden in het zachte licht van de oceaanlucht.
Maar eerst verblijven we een paar dagen in een uniek natuurgebied : La Venise verte. Die naam is niet zo verbazingwekkend want hier is groen pas groen. Je vindt er een ongekend mooie natuur die grotendeels ongerept is. Met meer dan 250 vogelsoorten is het een uniek natuurgebied met een oppervlakte van ruim 100.000 hectare. Hiervan is ongeveer 20% beschermd. Het Marais Poitevin is een ongekend pareltje dat je echt een keer moet bezoeken.
Donderdag 2 mei - Rond half negen zijn we reeds op pad richting E40. Weinig verkeer vandaag. Het gaat vlotjes en rond 12 uur arriveren we in Neufchâtel en Bray na 258 km bollen. Een voorbeeld van camperparking op enkele luttele km van de snelweg. Neufchâtel-en-Bray is een Normandische stad, vooral gekend voor zijn kaas in de vorm van een hartje. Na ons middagmaal brengen we een bezoekje aan het levendige stadje. Een oude spoorweg is omgevormd tot fietspad (Avenue verte) en zo kan je, omgeven door groen, op een wip in het centrum van de stad komen. Slechts 13° en zwaar bewolkt. Maar toch houden we het droog. Een mooie wandeling en leuke tussenstop.
Neufchâtel-en-Bray
Vrijdag 3 mei - We zetten ons reisje verder naar de volgende overnachtingsplaats. We doorkruisen het altijd drukke Rouen en verlaten nadien de snelweg om via de binnenwegen naar Cacé te rijden. We bollen door het sterk heuvelend "Suisse Normandie" om tenslotte Cacé te bereiken na 158 km. Na ons middagmaal wat zonnen en siesten. Daarna een bezoekje aan het stadje met als enige blikvanger het sierlijk gerestaureerde kasteel, waar een museum gewijd is aan "La Dame aux Camelia's " van Alexandre Dumas. Een bezoekje zit er niet in wegens gesloten. We nemen een verfrissing in het plaatselijke dorpscafé en na een tweetal uurtjes kunnen we weer wat genieten van het lentezonnetje. Alhoewel, dreigende regenwolken verstoren af en toe de pret. Maar het blijft meestal bij een paar druppels.Zaterdag 4 mei - Aanvankelijk een zonnige morgen, maar al gauw begint het te regenen. En het houdt niet op ! Rond half één arriveren we in La Flêche na een rit van 151 km. We staan op anderhalve km van het centrum op de camperplaats aan de Lac de la Monnerie. Na het middagmaal, gewapend met paraplu en regenkleding, op stap rond de Lac. We bemerken een mooi wandelpad langs Le Loir (niet Loire) en beslissen dit pad tot aan het centrum van La Flêche te volgen. Een heerlijk pad, langs de oever van de snelstromende rivier, te midden het overdadig groen. Spijtig van de regen, anders was het een ideale wandeling. In La Flêche, niet onbekend voor ons, doen we de stadswandeling. Maar eerst wat uitblazen op de markt met een drankje. Blikvangers zijn vooral het kasteel (nu stadhuis), de barrage van de Loir en het imposante gebouw van de opleidingsschool van de gendarmerie. Nog een koffie voor we de terugweg aanvatten en opnieuw trotseren we het nat weertje langs het pad naar de camperplaats. Rond 19 uur beslissen we onze voetjes een keertje onder tafel te schuiven in een Buffalo grill. Lekker gegeten aan een schappelijk prijsje. Niettegenstaande de regen toch een aangename dag gehad.
Zondag 5 mei - Regen blijft de spelbreker. Rond half negen vertrokken richting Fontenay-le-Comte in de Vendée aan de rand van Le Marais de Poitevin. Een afstand van 218 km die we grotendeels via de snelweg afleggen. Rond half twaalf landen we op onze bestemming. Eerst aperitieven, middagmaal en wat platte rust en daarna de piste in naar het centrum van renaissance stad. Vele oude, grote gebouwen, daterend uit de 16°eeuw. Sommige goed onderhouden, andere dan weer wat verloederd en vervallen. We hadden er eigenlijk meer van verwacht. Alles lijkt nogal doods. 't Is zondag, dat scheelt natuurlijk ook een pak. De rivier Vendée vloeit langs de stad. We maken nog een wandeling via een goed wandel- en fietspad langs de oever van de rivier. Je kan hier eindeloos wandelen in een mooie natuur... En ondertussen is het al een paar uurtjes droog gebleven en af en toe piept de zon erdoor. Goede hoop voor morgen, dan duiken we de Marais Poitevin in. Maandag 6 mei - Slechts 25 km bollen en we bereiken Marans aan de boorden van de Sévre Niortaise. Een klein stadje, ook een beetje uitgebloeid, maar met een sympathiek haventje aan de rivier. Onze overnachtingsplaats ligt op een 800 m van het centrum midden in het Bois Dinot. We krijgen een zonnig plaatsje, alhoewel de regen is nooit ver weg... Nog voor de middag trekken we naar het centrum voor een bezoekje. Smalle straatjes met kleine huisjes. Meeste bedrijvigheid vind je aan de het jachthaventje, waar de vele bootjes en leuke terrasjes wachten op zonnig en beter weer. Hier verwennen we ons met een lekker aperitiefje. Rond de middag kunnen we het niet laten om een "galette de sarrasin" te smullen. 't Is immers al een tijdje geleden. En of het smaakt. Ondertussen breekt boven het stadje een wolkbreuk los . Wat een geluk dat we droog zitten. Nadien nog de supermarkt binnenwippen voor wat kleine boodschappen en daarna terug naar de camper. Maar toch nog eerst een wandeling maken in het bosje hier. 't Is een botanische wandeling met info over de verschillende bomen. 't Is 3 uur als we weer thuis zijn. Het wisselvallige weer speelt ons parten. Niet alleen worden we getrakteerd op diverse buien, het waait ook nog stevig. Fietsen zit er niet in. We zullen zien of we vandaag nog iets kunnen doen.
Dinsdag 7 mei - De dag begint regenachtig, maar stilaan breekt de zon er door en krijgen we een mooie lentedag (oef, eindelijk) En de weersvoorspellingen zijn voor de rest van de week ook gunstig. Duimen maar ! Deze morgen trekken we eerst te voet naar de markt. Onafgezien van de mooie rustieke markthal is de activiteit eerder beperkt. Een paar kraampjes binnen en een paar rond het gebouw en je hebt het gezien. Nog even een bezoekje aan het stadspark en daarna een koffie slurpen in ons gezellig cafeetje aan de kade. Ze beginnen ons hier stilletjes aan te herkennen. Naar huis voor het middagmaal en daarna de fietsen afgeladen voor een tochtje langs het kanaal van de Sévre. Een gravelpad dat er gezien de regen van de laatste dagen er nogal natjes bij ligt. Toch een aangename tocht in een overvloedige natuur. Je kan hier eindeloos fietsen op meestal van het verkeer gescheiden paden. We houden het bij een tochtje van 20 km om te starten. Nadien een "Dame Blanche" op ons heerlijke terras aan de kade en dan nog wat verder genieten van het deugddoende zonnetje aan onze camper. Heerlijk !
Woensdag 8 mei - Feestdag vandaag. Er is wat bedrijvigheid op de camping. Velen maken met de feestdag van 9 mei er een weekend van. En het belooft een mooi weekend te worden. Het zonnetje schijnt van 's morgens vroeg. Vroeg uit de veren ! Rond 9 uur fietsen we al de camping uit. Vandaag volgen we het kanaal naar La Rochelle tot in
Dompierre-sur-mer. Een afstand van 40 km (heen en terug). 't Is fantastisch fietsen hier. Midden een stille natuur waar je verrast wordt door het overdadig gezang van de vogels. Langs de rand van het kanaal, veel recreatievissers hopend op een goede vangst. We passeren diverse bruggetjes waar we via sympathieke weggetjes onderdoor kunnen. Na een tweetal uurtjes fietsen bereiken we ons doel, waar op het marktpleintje een herdenking voor WOII wordt gehouden. We houden halt aan het dorpscafé. We hebben dorst en een sanitaire stop is noodzakelijk. Enig minpuntje : je kan hier urenlang fietsen zonder ook maar een cafeetje tegen te komen... Na een uurtje oponthoud, dorst gelaafd en enkele koeken verorberd, vangen we de terugweg aan. Rustig fietsend, volop genietend van de uitbundige natuur met een uitzonderlijk zicht over de uitgestrekte "Marais". Water en nog eens water... 't Is half drie als we onze camper bereiken. Nu douchen en nog volop genieten van het zalig weertje.
Donderdag 9 mei - We nemen afscheid van onze sympathieke buren (vier vrienden die toeren met antieke bromfietsen) en bollen verder naar
La Rochelle. Slechts 30 km. We arriveren vroeg en toch is het nog zoeken naar een geschikt plekje tussen de 171 ! Na de middag moet je hier niet toekomen, want dan is alles tjokvol. Met de fiets naar het centrum langs uitstekende fietspaden. Een afstand van 3 km. La Rochelle is zeker een bezoek waard. De oude stad spreekt tot de verbeelding, zeker de haven waar twee dominante torens de ingang bewaken. Het is er druk. Precies hoog seizoen. Het uitstekend weertje speelt hierbij zeker een rol. Het is er aangenaam flaneren langs de imposante gebouwen met hun arcades, de promenades langs de haven. Een straatartiest toont zijn kunstjes en hier en daar zorgen enkele muzikanten voor de gepaste sfeer. De maag knort en we zoeken, langs de kade, een gezellig restootje uit. Je moet vlug zijn, wat we zijn niet alleen met een hongerige maag. Nadien nog wat genieten van de gezellige sfeer hier. Rond 5 uur vatten we de terugweg aan. 't Was een leuke dag en veel moois gezien !

Vrijdag 10 mei - Wanneer de ochtendkilte is opgetrokken wordt het in een mum van tijd zomers warm. Rond 10 uur richting Ile de Ré. Bij de péage aan de brug naar het eiland neemt de drukte toe. Het is file rijden. Op een slakkengang bereiken we
St. Martin de Ré. Gelukkig hebben we voor de camping gereserveerd want het bordje aan de ingang toont "complet". We maken ons nestje klaar voor een achttal dagen en nadien met de fiets naar de supermarkt voor wat mondvoorraad. Eens dat weer in orde, kunnen we afzakken naar het centrum van het sympathieke vestingstadje. Wat een drukte ! In de smalle straatjes met diverse boetiekjes en eettentjes wemelt het van toeristen. Het jachthaventje, druk bezocht door de vele jachtjes, is precies een prentkaartje. Een oud-timer rally steelt de show. Mooie oude Renaults die in een karavaan door de stad trekken. Ondertussen etenstijd. We zoeken een restaurantje uit en Annie trakteert op een paella. 't Is lang geleden en of het smaakt. Daarna rustig wandelend naar ons huisje en nog wat genieten van de zomeravond. Heerlijk, als het maar blijft duren.
Zaterdag 11 mei - Opnieuw een lekkere zomerzon. De fiets op richting "
La Flotte". Een hele rit is het niet want het dorpje ligt amper 3 km verder. Ook uiterst gezellig hier. Smalle winkelstraatjes, een aangename wandeldijk en een geleidelijk leeglopend haventje. Ook hier immens druk. Na een drietal uurtjes flaneren terug de fiets op richting St. Martin. File rijden met de fiets, 't Is eens iets anders. Na het middagmaal en de siesta, te voet naar de haven om nog beter het stadje te verkennen. Een wandeling bovenop de vestingmuur ( binnenste en buitenste vestingmuren tellen maar eventjes 14 km!) geven je een mooi uitzicht op het stadje binnenin en een weids uitzicht over de Oceaan. Mooi !
Zondag 12 mei - De temperatuur neemt een duik. Met 15° terug met de voetjes op de grond. Bewolkt, al blijft het op een minieme miezer droog. Het weekje verlof voor de Fransen zit er op en stilletjes aan trekken ze naar huis. We verplaatsen ons op de camping naar een beter plaatsje... nu is er immers ruimte genoeg. Nadien trekken we naar de overdekte markt voor een lekker stukje vis. We zullen ons vanavond eens zelf verwennen. Om 13 uur de fiets op richting
La Couarde sur mer. Het fietspad slingert zich door de wijnvelden naar opnieuw een gezellig vissersdorpje. In de schaduw van de kerk een smakelijke wafel met een dampende koffie. Een wandeling door het dorpje dat gezien de verdwenen drukte er wat verlaten bijligt. De "grijze kopjes" zijn nu weer aan de macht...
Maandag 13 mei - Zwaar bewolkt, met af en toe een zonnetje. Vandaag gaat de tocht naar
Sainte Marie de Ré. Even wat zoeken naar de "piste cyclable" en dan op weg. Een rustig dorpje met een gezellig pleintje. De nadruk ligt hier vooral op vakantiehuisjes en zandstranden. Het fietspad loopt door de duinen. Op een bankje in de duinen met zicht op de zee smullen we onze boterkoeken. Bij het terugrijden nog even halt houden La Flotte. Het zonnetje is ondertussen er volop doorgekomen. Een ijsje komt nu wel goed van pas ! Daarna terug naar de camper. Een ritje van 28 km. Rond 5 uur nog eens naar de kade van St.Martin. Plots begint het te regenen. De plu's worden opengezet. Dan maar terug naar de camper. Voor de rest van de avond regent het pijpenstelen...
Dinsdag 14 mei - Een rustdag vandaag. Zon en buien wisselen elkaar af. Tijd om ons huisje op orde te stellen. Rond de middag een kleine wandeling op de vesting. Een laat middagmaal (14 uur) en daarna wat siesten. Later, tegen de avond nog een kleine wandeling.
Woensdag 15 mei - Felle buien wisselen elkaar af. Van een korte droge periode maken we gebruik om naar de supermarkt te fietsen. De ledige ijskast smeekt om voedsel. Rond 15 uur houdt het op. Gewapend met paraplu en regenkledij maken we de wandeling op de vesting volledig rond de stad. Een unieke wandeling. Niet voor niets is deze Vauban vesting Unesco werelderfgoed. Geïntegreerd in de vesting : een gevangenis. Door de beveiliging er rond zie je het, anders zou je het nooit opmerken. In het Noorden van de stad, juist buiten de stad ligt een mooi zandstrand. Het stappertje houdt ons toch een tweetal uurtjes zoet. Niettegenstaande een natte aanvang, toch nog een leuke dag gehad.
Donderdag 16 mei - Regen en nog eens regen. Je moet het nemen zoals het komt. De geplande fietstocht naar
Loix valt letterlijk in het water. We zakken af naar de stad en houden ons onledig met het bezoeken van enkele kunstgalerietjes (Annie kan er nooit voorbijlopen), een paar winkeltjes bezoeken en een drankje. Uiteindelijk kunnen we toch nog van ons dagje genieten.
Vrijdag 17 mei - Weer een wisselvallig weertje vandaag. Absoluut geen fietsweer. Annie wil absoluut nog eens de mooie wandeling op de vesting overdoen. Nu in tegenovergestelde richting. Best leuk hoor, te meer dat het onze laatste dag is in dit sympathieke stadje.
Zaterdag 18 mei - Onze volgende bestemming op het eiland is "
Les Portes en Ré". Het weertje valt tot nu toe best mee... In een mum van tijd zijn we gesetteld en klaar om op verkenning te gaan. We staan aan de rand van het dorpje. Een paar honderd meter en we staan in het centrum. Smalle straatjes met witte bebloemde huisjes en groene luiken. Het is juist wekelijkse marktdag. We slaan wat groentjes in en een bakje van de
gekende patatjes, die in houten kistjes worden aangeboden. Kleine patatjes die zeer goed smaken. Dragen ten andere ook het AOP keurmerk. 't Is ondertussen ruimschoots twaalven gepasseerd. Terug naar ons nieuw stekje voor het middagmaal. Daarna de fiets op naar de
Phare des Baleines. Een fietspad brengt ons langs de "marais" en de "Salines" om vervolgens door de duinenbossen de 57 m hoge vuurtoren te bereiken. Zijn kleinere, oudere broertje staat er pal voren. Fantastisch fietsen hier ! Druk bezochte site , met vele restaurantjes en winkeltjes allerhande. Halt houden en wat flaneren hoort er bij. Terwijl we een glas drinken begint het te regenen. Een serieuze bui, die blijft aanhouden. Na wat getreuzel toch de fiets op en kletsnat komen we thuis. Gelukkig is het niet koud.
Zondag 19 mei - Vandaag kunnen we rekenen op het zonnetje. De fiets op richting
Ars-en Ré. Leuk fietsen door een mooie natuur. We passeren het bezoekerscentrum Fier van het natuurreservaat
Lilleau des Niges. Een paradijsje voor vogelliefhebbers. Wandelen is niet voor vandaag.... We passeren opnieuw een waterrijk gebied met hier en daar de kenmerkende salines. Soms kan je aan geïmproviseerde verkoopstalletjes een portie "
fleur de sel" kopen. Je hoeft enkel maar het geld in een doosje te stoppen. Een echt natuurproduct dat met veel moeite is gewonnen. Wij zijn bijlange niet de enige fietsers. 't Is immers zondag en iedereen profiteert van het mooie weer. Na een uurtje bereiken we Ars en Ré. Hoe eigenaardig ook, maar 't is zoeken om onze fietsen te stallen. Zo druk is het. De plaatselijke markt is aan de gang, vandaar... lokt altijd veel volk. Een bezoekje aan het lieftallige stadje met een kade en de bijhorende restaurantjes. Het kerkpleintje met de excentrieke kerktoren. Het witte kerkje met een pikzwarte torenspits. Ook hier de traditionele winkeltjes en resto's. Enkele architecturale pareltjes met torentjes trekken onze aandacht. Verder, de reeds gekende, smalle straatjes met de bebloemde witte huisjes en groene luikjes. 't Is ondertussen ruim over de noen en we willen iets eten. We zijn er aan voor de moeite. Alle terrassen zitten tjokvol, dan maar een pizza uit het vuistje. Smaakt even lekker. Daarna richting Les Portes om aan onze camper nog wat verder van het lekker weertje te genieten.
Maandag 20 mei - We volgen het fietspadje richting een ander dorp nl.
Saint-Clemens-des-Baleines. Een rustig vakantiedorp met groot zandstrand, maar vooral wijndruiven en landbouw. Leuk fietsen, maar op maandag nogal verlaten. Nogal veel zaken zijn gesloten en een drankje is niet mogelijk. Een bezoekje aan het visserskerkje en een kleine wandeling in de dorpskern. Dan terug de fiets op om nog even halt te houden aan de site van de Phare, waar we wel nog iets kunnen drinken. Via de duinenbosjes terug naar onze verblijfplaats.
Dinsdag 21 mei - Onze laatste dag op Ile de Ré. Ten zuiden van Les Portes liggen de mooiste stranden van het eiland. Terug de fietsen op voor de verkenning. Sierlijke namen zoals "Plage du Trousse Chemise" en "Plage de la Patache" spreken tot de verbeelding. De discrete strandjes liggen beschermd achter begroeide duinen en geven een mooi uitzicht over de Oceaan. Overigens loopt het fietspad langs en door de duinen. Heerlijk ! In het bos van de Trousse Chemise een vuurtoren uit 1875. Niet zo'n traditionele vuurtoren, zoals die we nu kennen, maar een gebouwtje met een toren er boven op.
Een mooi fietstochtje en een leuke afsluiter van ons verblijf hier op het sympathieke en mooie Ile de Ré. Een aanrader. Maar bezoek het liever in het voor- of najaar want we vermoeden dat het hier in de zomer ontzettend druk moet zijn. Morgen breien we nog een tweetal weekjes aan onze vakantie en ons volgende eiland is Noirmoutier, zo'n 200 km noordwaarts.