Tielt : een uitnodigend provinciestadje

Een West-Vlaamse driedaagse.  We zijn te gast op de camperparking "Het Ovenbuur". Ligt tussen de weilanden op een boogscheut van Tielt.  Wakker worden naast de koeien.

Woensdag 13 maart - zaterdag 16 maart 

Rond halfelf rijden we de camperplaats op. Een camperplaats zoals het moet. Ruime plaatsen met een graspleintje aan de voordeur (voor 't ogenblik nogal drassig).  Een gezellig ingericht tuinhuisje nodigt je uit voor een hapje en een drankje.  Boeken, gezelschapsspelletjes zijn eveneens aanwezig.  De nodige info over fiets- en wandeltochten vind je er ook.  Een half uurtje later zijn we reeds de fiets op richting Tielt (slechts een kleine 4 km).  We stallen onze fietsen aan het Belfort en doen de stadswandeling. Het belfort en Huis Mulle de Terschueren met bijhorend park zijn de stedelijke trots.  Een winkelstraat met exclusieve boetikjes lokt de shoppers.  Rond 13 uur terug naar "Het Ovenbuur" voor het middagmaal.  't Is half drie en we zitten terug op de fiets voor ons eerste tochtje rond Tielt.  Natuurlijk laten we ons opnieuw leiden door de knooppuntjes.  Het landschap is zacht glooiend, maar met e-bikes geen probleem.  Overal bemerken we de doorweekte velden.  Liggen er troosteloos en onbewerkt bij.  In Schuiferskapelle (klinkt als muziek in de oren) stappen we af in " 't Een en 't Ander".  Een gezellig eetcafé en winkel onder één dak.  Batterijtjes terug opgeladen en langs kronkelende wegjes richting het sympathieke provinciestadje. Onze eerste dag zit er op.  't Was zwaarbewolkt, maar 't bleef droog en dat is het belangrijkste. 

Huis-Mulle-de-Terschueren

Vandaag belooft het een lentedag te worden.  's Morgens, rond half tien, richting centrum Tielt.  't Is marktdag.  Eens zien wat ze hier te bieden hebben.  Daarna profiteren van het lentezonnetje op een  terrasje.  Na een sober middagmaal terug de fiets op.  We trappen richting Kanegem, een agrarisch verstild dorp.  Het dorp van Briek Schotte, op het dorpsplein vereeuwigd in een mooi standbeeld.  Dan richting Artemeersmolen.  Een nog werkende stenen korenwindmolen (unicum in Oost- en West Vlaanderen).  We passeren de landelijke dorpjes Vinkt, Wontergem en Aarsele waar we in het dorpscafé een verfrissing nuttigen.  Ons traject wordt opgefleurd met bloeiende forsythia's en magnolia's.  Zou het toch eindelijk lente worden ?  Nog een aantal kilometers te trappen en we bereiken opnieuw onze camper, hoog gelegen op het Tielts plateau.

Standbeeld Briek Schotte, dorpsplein Kanegem

Mooie liedjes duren niet lang.  We staan op met dreigende regenwolken.  Ze voorspellen matige regen deze morgen.  Niet getreuzeld... Regenpakken in de fietstassen en hop, rond half tien, zijn we weer ribbedebie.  We fietsen richting Ruiselede.  Halverwege is het zover.  Het begint te miezeren. Regenpakken aan.  Maar 't blijft redelijk.  Onder weg nog een pracht van een molen : de Mevrouwmolen. Ruiselede nodigt ons uit voor een koffie in 't Fonteintje.  Een stokoud cafeetje waar de plaatselijke gepensioneerden gezellig komen keuvelen.  We zijn zo'n beetje een vreemde eend in de bijt.  Juist op tijd, want het begint deftig door te regenen.  We treuzelen wat tot de bui over is en de zon piept er op sommige momenten door.  Reden genoeg om ons tochtje maar verder te zetten. Felle wind op kop, af en toe wat gemiezer.  We scheren langs Schuiferskapelle om opnieuw richting het Ovenbuur te fietsen. Een tochtje van 24 km.  

Ruiselede, stadhuis

's Namiddags nog enkele fikse buien, maar rond drie uur klaart het op.  Annie wil wat uitrusten en ik ga vlug nog eens de Poelberg verkennen.  Een stijgingspercentage van 4,5% gedurende 400 meter. Bovenop de heuvel een prachtig vergezicht.  Toch nog een ritje van 20 km gedaan.  't Was droog, maar de felle wind speelde toch wel parten.

Onze driedaagse zit er weer op.  Best meegevallen.  De volgende trip kan gepland worden.  't Zal de Elzas worden tijdens de paasdagen.