Elzas, een onuitputtelijke bron van verrassingen

 


Fraaie dorpen met wijngaarden, gastronomie met verfijnde geuren zoals zuurkool, tartes flambées en baeckehoffe, verscheidenheid aan landschappen typeren het idyllische Elzas.


Donderdag 28 maart  - Rond 8u30  laten we het zeetje achter ons en rijden dwars door België (met de nodige files en oponthoud) , Luxemburg ( met de traditionele stop voor een tankbeurt) om op een twintigtal km van Metz de camperparking van Amnéville  op te rijden. Amnéville is een thermale stad aan de Moezel.  Een geschikte tussenstop na 380 km bollen. De camperplaats ligt aan de rand van de stad genaamd "Cité de loisirs" met restaurants, hotels, schaatsbaan, zwembaden, zoo, thermale baden, Kinepolis, enz.  Alles in een bosrijke omgeving.  Na onze installatie een korte verkenning van het park. Lekker onze beentjes strekken en wat boslucht opsnuiven. Doet deugd na een zestal uurtjes bollen. Morgen rijden we de Elzas binnen.
Vrijdag 29 maart - Een grijs en troosteloos weertje, met af en toe een fikse bui, vergezelt ons op het ritje van 208 km naar Andlau.  Eens de Vogezen over, in de Rijnvallei, klaart het op en wordt het nog een aangename dag.  De camperplaats ligt aan de rand van het Elzasser dorpje.  Langs de restanten van de vesting kom je in het oude stadje.  Alles staat hier in het teken van de wijnbouw.  Het ene wijnhuis naast het andere beveelt zijn "Grand cru" aan.  De typische vakwerkhuizen vallen onmiddellijk op.  Het geklater van een snelstromend riviertje snijdt het dorp middendoor.  In de verte, hoog op de heuvel, regeert de ruîne van het kasteel over het dorp.  We stippelen een wandeling uit en trekken de wijnvelden in.  Af en toe worden we verrast door een pittig klimmertje.  Maar eens de top van de Kastelberg bereikt wordt, word je beloont met een uitzonderlijk mooi uitzicht.  Beneden ons : Andlau, geklemd in de vallei.  Gezellig wandelen met een zacht weertje als toetje.  We zijn pas om half zeven terug en kunnen nog wat van het weertje genieten op ons terrasje voor de camper.  Tijd voor een aperitiefje.  We hebben het weer verdiend vandaag.
Zaterdag 30 maart - Nogal mistig vandaag.  Maar 't is droog.  De fietsen worden afgeladen om een stukje van de fietsroute "5" af te leggen.  We rijden grotendeels door de wijnvelden, op autovrije landweggetjes en passeren eerst Mittelbergheim.  Een broedende ooievaar boven op de schoorsteen van een wijnhuis trekt onze aandacht. Even verder een zestiende-eeuwse wijnpers.  Annie's cameraatje flitst.  Het ritje gaat verder en we bereiken stijgend en dalend Barr.  Een levendig stadje met talrijke winkeltjes in kleurrijke vakwerkhuizen.  Hier parkeren we onze fietsen voor een stadswandeling en een drankje.  Daarna terug naar onze camper voor het middagmaal.  Slechts tien km gefietst, maar het belooft voor de komende dagen.  Heel leuk om hier te fietsen.  Een korte siësta, de wandelschoenen aangetrokken en terug op pad naar de col de la Crax.  Een fikse klim, eerst door de nog kale wijnvelden, daarna duiken we de bossen in tot aan de top.  Daar even uitblazen en daarna de afdaling inzetten, wat uiteraard veel vlotter gaat. De zon was eventjes van de partij, maar al vlug namen de wolken terug de overhand.  
Zondag 31 maart - Het wordt een zonnige dag vandaag.  We verhuizen vandaag naar Sélestat.  Maar eerst gaan we om 12 uur nog eens genieten van de gastvrijheid van Andlau in de "Au Boeuf Rouge" op het marktplein waar we proeven van de Elzasser gastronomie.  Ons buikje vol,  trekken we rond 14 uur naar onze volgende bestemming. 17 km verder bereiken we gemeentelijke camping Les Sigognes aan de rand van Sélestat.  In een mum van tijd zijn we geïnstalleerd en klaar voor ons eerste bezoekje aan de historische stad.  Slechts op 5 minuten van de camping verwijderd, stap je de "nieuwe toren" onderdoor.  Een bezoekje aan de mooi versierde Paasmarkt was een aangename verrassing.  Plaatselijke kunstenaars presenteerden er hun werkstukjes.  Kunstige handwerkjes !  Verder slenteren we nog wat door het oude centrum.  Gezien Paaszondag  zijn vele zaken gesloten wat natuurlijk de sfeer beïnvloedt.  Geen nood, we zullen dinsdag een grondig bezoek afleggen.  Terug naar de camper en nog wat zonnen !  Voor de eerste keer dit jaar voelen we de aangename warmte van de zon.  Laat maar komen !  Tussen de campers door wandelt parmantig een ooievaar op zoek naar wat eten...
  

Maandag 1 april - 't Wordt een regenachtige, kille dag vandaag.  Een uitstekende gelegenheid om HET visitekaartje van de Elzas te bezoeken : "Chateau de Haut- Koeningsbourg".  Symbool van Germaanse macht gebouwd in rode zandsteen boven op een rotskam.  We nemen de Navette aan het station van Sélestat en in klein halfuurtje worden we boven aan het indrukwekkende kasteel afgezet.  Een druk bezocht historisch moment.  En toch kunnen we het bezoek op een rustige en ongestoorde manier afleggen.  Zeker de moeite waard.  Een pluim voor de restaurateurs want hier werden kosten noch moeite gespaard om het geheel weer in zijn oorspronkelijke staat op te bouwen.  Het bezoekje neemt al gauw een tweetal uur in beslag.  
Na ons bezoek, een warme koffie met een kleine tarte flambée en dan met de bus terug naar het station van Sélestat.  't Is ondertussen 4 uur geworden.  Te vroeg om naar de camper af te zakken.  Nog even een bezoekje brengen aan de oude stad.  We sluiten de geslaagde dag af met een lekker lokaal wijntje.  En ondertussen breekt de zon door.  Vanaf morgen beter lenteweer.  's Avonds krijgen we boven op het dak van de camper nog het bezoek van de ooievaar die hier vriend ten huize is.
Dinsdag 2 april - Nogal lang uitgeslapen deze morgen.  Omstreeks half elf trekken we naar de wekelijkse markt voor wat verse groenten en fruit. Donkere wolken en zon wisselen elkaar af.  In ieder geval een pak beter weer dan gisteren.  Na het middagmaal doen we de grote stadswandeling.  De Gotische en Romaanse kerk op een vijftigtal meter van elkaar die hun charmes ontplooien, de specifieke vakwerkhuizen, de Tour Neuve, de Tour des Sorcières, de Porte de Strasbourg en nog zoveel merkwaardige gebouwen.  We sluiten ons bezoek af met een glas lekkere Elzasser wijn.
Woensdag 3 april - We nemen afscheid van Gertrude (de ooievaar) en tuffen naar Riquewihr, 18 km verder.  Geen camperparking hier, maar wel een gemeentelijke camping "Camping de Riquewihr".  De camping ligt op 2 km van het oude, charmante stadje.  't Is weer regenachtig vandaag.  We nemen de fiets om een eerste bezoekje aan het uniek mooie stadje te brengen.  Je stapt de monumentale ingang onder het stadhuis door en je wordt onmiddellijk in de sfeer van weleer ondergedompeld. De prachtig onderhouden vakwerkhuizen, uitzonderlijk mooi voor Pasen versierd, heten je welkom en je geniet onmiddellijk van de Elzasser gezelligheid.  Zoals overal in de Elzas, het ene wijnhuis naast het andere.  Een proevertje van het lekkere gouden drankje is steeds welkom.  En of het smaakt !  Naast de kleurrijke huizen is "Le Dolder"(1291) een bezienswaardigheid.  Een toren van 25 m hoog op het hoogste punt van de stad waar de stadswacht huisde. Niet voor niets behoort Riquewihr tot "Un de plus beau villages de France".
Donderdag 4 april - Vandaag toch wat beterschap in het weer.  We zien toch regelmatig de zon, al is een bui nooit ver weg.  We zijn al een weekje onderweg.  Ons huisje heeft dringend een dweiltje nodig.  Mijn vrouwtje  last vandaag een rustpauze in...  Ik maak een kleine wandeling naar het nabijgelegen wijndorpje Beblenheim, gekend voor zijn Grand cru Sonnenglanz.  Ook hier architecturale en historische pareltjes.  Na het middagmaal op stap naar de Haute Porte van Riquewihr om vandaar een wandeling te maken door bos en wijnranken.  't Is weer klimmen geblazen.  Maar eens boven opnieuw mooie vergezichten, zeker nu de zon schijnt.  Geeft een totaal ander beeld dan die grauwheid van afgelopen dagen.
Vrijdag 5 april - 't Wordt een aangename lentedag vandaag.  Een korte wandeling naar Beblenheim, waar we bij de plaatselijke bakker een koffietje slurpen.  Rond de middag reeds 21°.  Te voet naar Riquewihr om op een terrasje met een lekker drankje wat te genieten en ondertussen de drukte in het charmante stadje gade te slaan.  Het weekend biedt zich aan en de toeristen stromen toe.  't Is er gezellig druk.  We hebben het ons vandaag  gemakkelijk gemaakt.  Mag ook wel, want het zijn al vermoeiende dagen geweest. 
Zaterdag 6 april - Eindelijk ! Een mooie dag kondigt zich aan.  Rond 15 uur 29° ! Zomers.  Rond de middag gaan we een authentieke Elzasser tarte flambée verorberen.  We kiezen in Riquewihr het gezellige binnenkoertje van "Au Tire-Bouchon" uit. Juist een tafeltje voor 2 vrij.  Lekker.  Je moet het hier geproefd hebben.  Nergens zo lekker als in de Elzas.  Daarna nog even de beentjes strekken in het stadje.  Even later nog een toetje en een koffie.  Ons afscheid van Riquewihr.  Rond half vier terug bij de camper.  Terwijl Annie doucht ga ik nog even op pad naar Zellenberg.  Een dorp bovenop een heuvel van 300 m.  Op het hoogste punt heb je een 360° uitzicht.  De vele kasteelruïnes in de omgeving baden in de zon. Terug bij de camper zitten we nog uren te genieten van de eerste zomerzon.  
Zondag 7 april - Nog een zomerse dag vandaag.  Tot ziens Riquewihr.  Onze volgende halte is Kaysersberg, een tiental km verder.  Ook hier een uiterst sympathieke stadje, waar het aangenaam flaneren is. Opnieuw worden we verrast door de mooie Paasversieringen van fonteinen, huizen en pleintjes.  De inwoners tonen zich van hun creatiefste kant.   Echt mooi !  Na een drietal uurtjes slenteren terug naar de camper om een boterhammetje tussen de kiezen te steken.  Rond 14 uur richting Equisheim.  We worden verwacht in de camping "Les trois chateaux".  't Is er zeer druk.  Pas op 3 april geopend en staat al grotendeels vol.  Equisheim is dan ook één van de mooiste stadjes van de regio.  Het dorp is in cirkels gebouwd rondom een kasteel uit de dertiende eeuw.  Van de burcht is alleen nog de kapel overgebleven maar is daar ook niet minder mooi om.  We brengen een kort bezoek, morgen komt ook nog...  We vleien ons neer op een gezellig terras met zicht op het constante werk van 3 koppels ooievaars die naarstig hun nest voor het nageslacht klaarmaken.
Maandag 8 april - Opnieuw een zomerse dag vandaag.  We halen 24°.  Best dat de zon wat gesluierd is, het zou anders snikheet zijn.  Geen zuchtje wind ! We vinden het hier heerlijk en beslissen ons reisplan wat aan te passen.  We zullen Munster schrappen en hier nog twee nachten extra verblijven.  Je kan hier prachtige wandelingen maken en het dorpje loop je in 5 minuten binnen.  's Morgens wat kleine boodschappen gedaan.  's Middags proeven we van een smakelijke "quiche jambon".  Is één van de vele oven specialiteitjes hier.  Is lekker, maar nogal zwaar.  's Namiddags de heuvels in, tussen de wijnranken voor een wandeling van een tweetal uurtjes.  De stijgingsgraad is niet min en de kuiten worden getest. Als beloning : de mooie vergezichten over de Rijnvlakte.  En steeds heb je het silhouet van de drie kastelen die zorgzaam over je waken. 
Een leuke, maar vermoeiende wandeling.  De douche lonkt.  En dan... voor de eerste keer dit jaar : genieten van een zomeravond.
Dinsdag 9 april - Vannacht een hevige storm gehad.  De aankondiging van een weersverandering.  En inderdaad, het zomerse is verdwenen.  Regen is ons deel vandaag. Rond drie uur houdt het wat op en gaan we de rondwandeling van het dorp maken.  En het moet gezegd.  Wij vinden het één van de mooiste stadjes van de Elzas.  De smalle ronde straatjes, de pittoreske, mooi verzorgde huizen en alles op zijn Paasbest. Heerlijk flaneren hier.  Een bezoekje aan de kapel, restant van de burcht, is een aanrader.  De bonte fresco's ter ere van paus Leon IX (1049-1054) .  Werd hier geboren.  Ook het standbeeld op het marktplein is zijn beeltenis.  Een uniek dorp waar ook hier de wijnbouw de scepter zwaait.  We wandelen langs het ooievaars park naar de camping.  Een eenvoudig parkje met een vijftal  broedende ooievaars en een paar kooien waar een koppel wordt opgevangen.  We hadden het geluk om het mannetje zonder verpinken een kuikentje te zien binnen slikken.  Mooie vogels.  De Elzassers zijn er terecht trots op. 
Woensdag 10 april - Onze laatste dag in deze sympathieke regio.  En we worden beloond met een lekker weertje.  Nogal fris, maar de zon schijnt !  Lang geslapen, laat ontbijten en na enkele boodschappen is het alras middag.  Wat apertitieven en na het late middagmaal nog een rustige wandeling door het aardige dorpje.  Een proevertje van de traditionele "pain d'epices" (zoetekoeke), aankoop van een paar flesjes crémant, een drankje op het marktpleintje en de namiddag zit er op.  's Avonds nog eens lekker genieten van de lokale gastronomie.  Een waardig afscheid van een leuke en gastvrije Elzas.
Donderdag 11 april - We verlaten met spijt onze vrienden de ooievaars en rijden, dwars door de Vogezen naar Pont-a-Mousson.  Onze favoriete stop aan de Moselle.  Rond 12 uur aangekomen kunnen we nog volop genieten van het mooie weer met zicht op de traag vloeiende Moezel met haar sierlijke zwanen.
Vrijdag 12 april - Nu richting thuisbasis.    


Foto's

Tielt : een uitnodigend provinciestadje

Een West-Vlaamse driedaagse.  We zijn te gast op de camperparking "Het Ovenbuur". Ligt tussen de weilanden op een boogscheut van Tielt.  Wakker worden naast de koeien.

Woensdag 13 maart - zaterdag 16 maart 

Rond halfelf rijden we de camperplaats op. Een camperplaats zoals het moet. Ruime plaatsen met een graspleintje aan de voordeur (voor 't ogenblik nogal drassig).  Een gezellig ingericht tuinhuisje nodigt je uit voor een hapje en een drankje.  Boeken, gezelschapsspelletjes zijn eveneens aanwezig.  De nodige info over fiets- en wandeltochten vind je er ook.  Een half uurtje later zijn we reeds de fiets op richting Tielt (slechts een kleine 4 km).  We stallen onze fietsen aan het Belfort en doen de stadswandeling. Het belfort en Huis Mulle de Terschueren met bijhorend park zijn de stedelijke trots.  Een winkelstraat met exclusieve boetikjes lokt de shoppers.  Rond 13 uur terug naar "Het Ovenbuur" voor het middagmaal.  't Is half drie en we zitten terug op de fiets voor ons eerste tochtje rond Tielt.  Natuurlijk laten we ons opnieuw leiden door de knooppuntjes.  Het landschap is zacht glooiend, maar met e-bikes geen probleem.  Overal bemerken we de doorweekte velden.  Liggen er troosteloos en onbewerkt bij.  In Schuiferskapelle (klinkt als muziek in de oren) stappen we af in " 't Een en 't Ander".  Een gezellig eetcafé en winkel onder één dak.  Batterijtjes terug opgeladen en langs kronkelende wegjes richting het sympathieke provinciestadje. Onze eerste dag zit er op.  't Was zwaarbewolkt, maar 't bleef droog en dat is het belangrijkste. 
Huis-Mulle-de-Terschueren

Vandaag belooft het een lentedag te worden.  's Morgens, rond half tien, richting centrum Tielt.  't Is marktdag.  Eens zien wat ze hier te bieden hebben.  Daarna profiteren van het lentezonnetje op een  terrasje.  Na een sober middagmaal terug de fiets op.  We trappen richting Kanegem, een agrarisch verstild dorp.  Het dorp van Briek Schotte, op het dorpsplein vereeuwigd in een mooi standbeeld.  Dan richting Artemeersmolen.  Een nog werkende stenen korenwindmolen (unicum in Oost- en West Vlaanderen).  We passeren de landelijke dorpjes Vinkt, Wontergem en Aarsele waar we in het dorpscafé een verfrissing nuttigen.  Ons traject wordt opgefleurd met bloeiende forsythia's en magnolia's.  Zou het toch eindelijk lente worden ?  Nog een aantal kilometers te trappen en we bereiken opnieuw onze camper, hoog gelegen op het Tielts plateau.


Standbeeld Briek Schotte, dorpsplein Kanegem


Mooie liedjes duren niet lang.  We staan op met dreigende regenwolken.  Ze voorspellen matige regen deze morgen.  Niet getreuzeld... Regenpakken in de fietstassen en hop, rond half tien, zijn we weer ribbedebie.  We fietsen richting Ruiselede.  Halverwege is het zover.  Het begint te miezeren. Regenpakken aan.  Maar 't blijft redelijk.  Onder weg nog een pracht van een molen : de Mevrouwmolen. Ruiselede nodigt ons uit voor een koffie in 't Fonteintje.  Een stokoud cafeetje waar de plaatselijke gepensioneerden gezellig komen keuvelen.  We zijn zo'n beetje een vreemde eend in de bijt.  Juist op tijd, want het begint deftig door te regenen.  We treuzelen wat tot de bui over is en de zon piept er op sommige momenten door.  Reden genoeg om ons tochtje maar verder te zetten. Felle wind op kop, af en toe wat gemiezer.  We scheren langs Schuiferskapelle om opnieuw richting het Ovenbuur te fietsen. Een tochtje van 24 km.  


Ruiselede, stadhuis

's Namiddags nog enkele fikse buien, maar rond drie uur klaart het op.  Annie wil wat uitrusten en ik ga vlug nog eens de Poelberg verkennen.  Een stijgingspercentage van 4,5% gedurende 400 meter. Bovenop de heuvel een prachtig vergezicht.  Toch nog een ritje van 20 km gedaan.  't Was droog, maar de felle wind speelde toch wel parten.

Onze driedaagse zit er weer op.  Best meegevallen.  De volgende trip kan gepland worden.  't Zal de Elzas worden tijdens de paasdagen.

Kloosterzande : Zeeuwse rust, ruimte en eenvoud

 



Kloosterzande is een dorp in Zeeuws-Vlaanderen, gelegen tussen de Westerschelde en Hulst, op een boogscheut van het land van Saeftinge. De camperplaats "De Waterhoeve" ligt aan de rand van het dorp.  Coördinaten : N51.36125 - E4.01837.

Dinsdag 27 februari - Vrijdag 1maart.
Een klein uurtje bollen en we rijden de oprit van de Waterhoeve op.  3 geitjes en een harige Shetland- pony vormen het welkomstcomité. We installeren ons op het uiterste plekje met een fantastisch uitzicht over de Zeeuwse polders.  In de verte verraden de puntige kerktorens de Zeeuwse dorpjes, zoals Hengstdijk en Vogelwaarde.  Ook het zonnetje is van de partij.  Eerst op verkenning in het nogal slaperig dorpje.  De horeca is gesloten, maar bakker, slager en supermarkt zijn op post.  Dan maar de fiets op voor een tochtje door de Zeeuwse polders.  We volgen de knooppuntjes en bereiken Ossenisse aan de Westerschelde.  Na de overstroming van 1953 ligt het dorpje nu veilig achter een zes meter hoge dijk.  We stallen de fietsen en klimmen de dijk op.  Totaal ander uitzicht.  De Westerschelde met de op- en afvarende mastodonten richting Antwerpen. Een beetje verpozen op een bankje in het zonnetje, met zo'n uitzicht, kan deugd doen!  Langs de zeedijk bollen we verder via knuitershoek (waar blijven ze die namen halen) naar de Perkpolder.  Een koffie drinken in Bar Goed (het Ibiza aan de Schelde) is er niet bij.  Sluitingsdag natuurlijk. Dan maar verder trappen naar het havenplaatsje Walsoorden. In de verte bemerken we koeltorens van de kerncentrale Doel. Verder langs de zeedijk tot aan het monument van de Watersnood.  Herinnert aan de stormvloed van 1906.  Van daar via de tasdijk terug naar de Waterhoeve.  Een tochtje van slechts 23 km.  Maar 't heeft ons deugd gedaan.
Na een nachtrust in dit zalige stiltegebied opnieuw de fiets op richting Hulst.  Ook hier laten we ons leiden door de knooppuntjes waardoor we in totaal zo'n 33 km zullen afleggen. Een felle wind op kop, langs dijken en polders met vele appel - en peerplantages.  We passeren Lamswaarde en Schuddebeurs en bereiken het vestingstadje Hulst met zijn Bourgondisch karakter.  Restaurants en eettentjes in overvloed...  Alvorens het stadje te verkennen eerst wat uitrusten bij een lekker geurende koffie.  't Is er gezellig en blijven nog wat haperen met een goed glas wijn.  Daarna even de winkelstraat door slenteren.  't Is noen en niet te veel shoppers op pad. 't Loopt rond 1 uur en  we besluiten te lunchen in "Het bonte hert"En maar smullen, want de lunchsuggestie is overheerlijk.  Om de calorietjes af te werken nog een wandeling langs de schilderachtige vestingen.  Degelijke infoborden geven de nodige historische uitleg.  't Wordt al laat en we breken de wandeling halverwege af.  Terug de fiets op richting Waterhoeve.  Wind in de rug.  Een pretje.  In een wip zijn we thuis.  De zon was afwezig vandaag, zwaarbewolkt.  Maar 't bleef droog.
De volgende dag : een druilregen en nogal wat wind.  Wat gaan we doen vandaag ?  Fietsen langs dijken en polders?  Geen optie, wegens gebrek aan rustpunten (gesloten horeca, weet je wel).  We beslissen om goed ingepakt (regenjas en dito broek) langs het fietspad van de nationale weg opnieuw naar Hulst te fietsen.  Afstand is 10 km.  Gezien wind op kop komen we toch behoorlijk nat in Hulst aan.  Om ons wat op te warmen springen we eerst binnen in de Bonte Hert.  Onze regenkledij kan ondertussen wat opdrogen.  Een koffie, een drankje en een lunch en we zijn een paar uurtjes verder.  't Is ondertussen wat droger geworden en we zetten de wandeling op de vesting verder. Rond vier uur terug de fiets op naar onze geitjes en pony, die ons ondertussen al heel gewoon zijn. Bij aankomst komen ze ons altijd vlug begroeten.  Later op de avond nog een bezoekje van gastheer Anton, die ons weer verwend met enkele eitjes van eigen kweek.
Vrijdag : tijd om af te reizen.  Het zonnetje schijnt en we maken nog een korte dorpswandeling met een bezoekje aan de plaatselijke supermarkt en daarna inpakken en op naar Oostende.
Al bij al weer een deugddoende driedaagse.
Watersnoodmonument

Hulst