Annie & Freddy met Laika op stap: 2017

Ieper, de Vredestad

Een bezoekje aan Ieper tijdens de winter is altijd meegenomen. Steeds wat te beleven.

Vrijdag 1 december - Om 9 uur, na het ophalen van Annie, bij een druilerig weertje, richting Ieper. Voorbij Roeselare, even halt houden voor het nuttigen van een koffie en een half uurtje later terug op weg. Een file wegens werken op de E403 ter hoogte van Wevelgem doet ons nogal wat tijd verliezen. Rond halfelf arriveren we op camperterrein van het jeugdstadion. Het is er druk. Slechts 4 plaatsen vrij. Meeste bezoekers zijn Britten. Het installeren gebeurt vlotjes en een klein uurtje later zijn we reeds op stap naar het centrum. Wat flaneren door de winkelstraten om wat later in de namiddag, bij een stralend zonnetje, de vestingwandeling aan te vatten. Na het avondeten, rond halfacht, naar de Menenpoort voor het bijwonen van de Last Post. Je bent het moreel verplicht, bij een verblijf in Ieper, dat eens bij te wonen Het duurt niet lang, maar het is steeds pakkend. Leerlingen van Britse scholen leggen kransen neer. Ook een militaire en Nederlandse delegatie was aanwezig.
Zaterdag 2 december - Vandaag brengen we een bezoekje aan het "In Flanders Field" museum. Een absolute aanrader. We hadden geluk. Het was er niet al te druk, zodat we rustig alles konden beleven. Een boeiende en aangrijpende tentoonstelling met presentaties mogelijk gemaakt met de modernste audiovisuele technieken. Je doet er al gauw een drietal uurtjes over. Van al dat geslenter krijg je dorst. Dus nadien een gezellig cafeetje opzoeken voor een koffie en een aperitiefje. In de namiddag nog wat uitrusten in de camper, want om 17 uur zijn we ingeschreven voor de nachtwacht-wandeling. De avond is koud en mistig. Toch laten we het niet aan ons hart komen en melden ons op de afspraak. De nachtwacht in originele kledij met lamp en "hellebaard" neemt ons op sleeptouw voor een wandeling doorheen het duistere Ieper. Zijn amusante en uitstekende uitleg maken er een boeiende wandeling van, die zowat 2 uur in beslag neemt. Nadien, totaal verkleumd en met koude voetjes, terug naar de camper om ons op te warmen.

Zondag 3 december - Weer een troosteloos, mistig weertje. Rond 10 uur doen we onze wandelschoenen aan voor een tochtje buiten Ieper. We volgen een stuk het wandelnetwerk Ieperboog en bereiken de Zillebekevijver (28 ha). Een wandelpad langs de vijver leidt ons naar het centrum van Zillebeke. We stappen verder en komen in een open, heuvelachtig landschap, waar de wind vrij spel heeft. Nu zo vredig. 100 jaar geleden het toneel van zoveel gruwel en ontbering. Na een uurtje stappen houden we het voor bekeken en beslissen om de terugweg aan te vatten. Rond halfelf trekken we voor de laatste maal naar het centrum van Ieper. In Brasserie Central nemen we ons middagmaal. Een copieuze en lekkere maaltijd voor een schappelijke prijs. Met ons buikje vol nog eens naar de kerstmarkt waar we als afsluiter een "bellabomba" drinken. Een Italiaans likeurtje met advokaat smaak. Zeer lekker. Rond 4 uur naar onze camper om in te pakken en de terugweg naar huis aan te vatten. Een aangenaam weekendje zit er weeral op.

Foto's

Naar La Roche met Annie.

We vertrekken op zaterdag 29 oktober omstreeks 8.30 uur. De rit verloopt vlot en we komen op een schappelijk uur in La Roche aan. Wat blijkt : de brug in het centrum van La Roche over de Ourthe wordt vernieuwd en om de camping Floreal te bereiken moeten we eventjes 21 km omrijden om een afstand van anderhalve km te overbruggen. Na de aanmelding zoeken we een droog plekje om ons te installeren. 'k Heb immers nogal schrik om vast te rijden. Onze installatie gebeurt vlot en een uurtje later zijn we reeds op stap voor een eerste verkenning. Jaren geleden was Annie hier ook, maar ondertussen is er wel het één en het ander veranderd !
De volgende dagen houden we ons bezig met stevige wandelingen. Die zijn er hier in overvloed. Richting Cielle, richting Hives, naar het wildpark, enz... In totaal zowat 50 km gestapt. Niet slecht hé voor 2 oudjes ?
Door de herfstvakantie heerst er op de camping en in de stad een gezellige drukte. Tijdens het weekend was er een Halloween parade waar de jonge gasten zich griezelig konden uitleven. Ook in de cafetaria werden we op een avond verrast met een gezellig feestje in het teken van Halloween. Sommigen hadden werkelijk veel moeite gedaan om er lekker griezelig uit te zien. Leuke ambiance.
Buiten alle verwachtingen konden we genieten van een prachtig herfstweertje. Meestal waren we te warm gekleed en was het zweten geblazen.
Ter gelegenheid van mijn verjaardag gingen we een stukje wild eten in de "l Espadon". Een gezellig restaurantje in het centrum.
En zoals steeds vliegen de dagjes voorbij en zonder je het beseft is het weer inpakken geblazen.

Foto's

In het spoor van de Katharen

In het zuidelijk grensgebied van Zuid-Frankrijk bevinden zich naast vele andere kastelen burchten die dienden als toevluchtsoord voor katharen, een religieuze groep uit de late middeleeuwen. Het merendeel van deze burchten bevindt zich in het departement Aude in de streek Les Corbières. Ze staan meestal op steile, afgelegen heuvels. Voor mij zijn het aantrekkelijke oorden voor een bezoek.

Zaterdag 19 augustus - Vertrokken rond halfacht voor een rit van 589 km . Vlot langs Parijs gereden. Ik maak gebruik van de Francilienne. Druk verkeer, maar het gaat tamelijk vlot. Aan de overzijde is er wel meer verkeer. Maandag moeten de Fransen immers werken en ze keren massaal naar huis. Na een regenbui begint de zon te schijnen. Toch wat makkelijker rijden. Af en toe las ik een pauze in voor een koffie en een stukje amandelcake, me door een lieve vriendin aangeboden. Op een schappelijk uur arriveer ik in Châteauroux. Ik installeer me voor een matig prijsje op de camping La Rochat Belle-Isle. Nadien een verkenningstochtje naar het oude stadscentrum. Heb er al mooiere gezien, maar toch een bezoekje waard. Op het marktplein drink ik een goeie Grimbergen (we zijn toch nog voor iets goed). Gezellige straatjes met vele terrasjes. Ook het stadspark mag gezien zijn. Na zo'n 2 uurtjes slenteren terug naar de camping om mijn avondmaal te prepareren. Mijn maag begint immers te knorren. Ik ben wel moe, zal er vroeg in liggen vanavond.

Zondag 20 augustus- En route voor een afstand van 469 km naar Revel. Een wolkeloze hemel zal voor een aangename tocht zorgen. Nabij Limoges passeer ik Oradour-sur-glane. Een paar jaar geleden bezocht. Je wordt er stil en emotioneel van. Als je passeert moet je hier zeker een bezoek brengen. Een weinig later duik ik de vallei van de Dordogne in. Een prachtstreek. Met enige spijt moet ik die links laten liggen. Nabij Toulouse, richting Castres. De laatste 50 km. Rond halfdrie bereik ik Revel. Overnachten doe ik in de camping Le Moulin du Roy. Ik kan niet lang stilzitten en trek te voet naar het stadje. De pittoreske straatjes, de pastelkleurige huisjes, de overdekte markthal met zijn klokkentoren brengen je onmiddellijk in een zuiderse sfeer. Op het marktplein drink ik de plaatselijke wijn. Samen met de temperatuur ben ik onmiddellijk in de juiste stemming (of toch niet?). Rond 7 uur moet ik zorgen voor de innerlijke mens. Nadien nog wat siesten en genieten van de zomeravond.

Maandag 21 augustus - Weer een stralende dag. Rond 9 uur besluit ik de fiets van stal te halen en een tochtje te maken, vooraleer het te heet wordt. Ik volg de fietsroute naar Castres. Een verkeersarme weg langs oude dorpjes en de vele velden, waar de boeren haastig hun oogst binnenhalen. Het is af en toe, op de smalle wegjes, uitwijken voor de mastodonten van tractoren. Vlak blijft het niet en af en toe moet ik toch wel ferm op de tanden bijten. Zelfs elektrisch gaat het soms moeilijk. Hier en daar een pauze inlassen met een zicht op de Montagne Noire en de vele velden. Halverwege Castres besluit ik terug te keren. Het wordt immers snikheet en met die paar klimmertjes nog te doen... Rond halftwaalf terug. Een tochtje van 30 km. Meer dan genoeg voor mijn afgetobd lijf.
Toch nog doorgereden naar het marktplein voor een goeie pint en wat uit te blazen. In de namiddag platte rust (in de schaduw 34°). Zal bij valavond nog wel een wandelingske maken. Maar nu is het niet te doen.

Dinsdag 22 augustus - Rond halftien verlaat ik Revel (waar ten andere een monument staat voor de gesneuvelden van 14-18 in Diksmuide... raar toch dat die jonge mannen, zo ver van huis, daar hun leven hebben gelaten). Richting Castelnaudary, 20 km verder aan het bekendste kanaal van Frankrijk. Canal du Midi, verbindt de Atlantische Oceaan met de Middellandse Zee. Nu nog enkel in gebruik voor de pleziervaart. Ik ga de Montagne Noire over en kom onmiddellijk in Le Pays Cathare. In de verte zie ik de Pyreneeën glinsteren in de zon, gekroond door witte wolken boven de toppen. Rechts van mij een eerste burcht, boven op een heuvel. Ter bestemming aangekomen, bemerk ik dat de camperplaats volzet is. De plaats zelf is weinig aantrekkelijk en men staat er hutje mutje. Met dit weer wil ik toch graag buiten zitten... Een alternatief is de camping municipal de la Giraille, anderhalve km buiten het centrum. Plaats zat hier en zelfs goedkoper dan ginder. Ik ben vlug geïnstalleerd en wat denk je ? Kan het niet laten om te voet naar het centrum te trekken. Het is weer snikheet (rond de 30) maar er staat een zeer krachtige zuidelijke wind. Dus al bij al is het doenbaar. Onmiddellijk weet ik waarom het hier zo druk is... vanaf morgen beginnen de Cassoulet feesten. Dat is namelijk het gerecht bij uitstek hier. Witte bonen kan je hier met de macht kopen. Niet echt mijn ding, maar kom. Een eerste verkenning langs het Canal en daarna de stad ingetrokken. Vele gezellige pleintjes waar alles voor morgen in gereedheid wordt gebracht. Allé, 'k zal toch ook van die sfeer eens kunnen proeven. Spijtig dat ik het met niemand kan delen... misschien komt de tijd dat ik nog iemand kan gelukkig maken, wie weet. Oeps, 'k laat me weer gaan, sorry... Een wijntje op een typisch terrasje, de sfeer opsnuiven van dat relaxte zuiden en mijn dag kan niet meer stuk. Rond 3 uur terug naar de camper voor een siesta. Vanavond trek met de fiets naar het centrum en zal me eens een Cassoulet proeven. 'k Heb wat schrik van die witte bonen, je weet wal wat ik bedoel hé? 't Zal misschien nog meevallen, je weet nooit.

Woensdag 23 augustus - Vannacht een hevig onweer met natuurlijk bakken water. Deze morgen bewolkt maar nog steeds warm, 27°. Ik plan een rit langs het Canal du Midi. Toch mijn regenvestje meenemen. Je weet nooit. Prachtig kanaal met vele sluizen. Sommige in twee en drie stappen om de vele hoogteverschillen op te vangen. Om de km een sluis. Je kunt gaan denken. De bootjes liggen soms in file hun beurt af te wachten. En of het druk is. Ook de fietsers laten zich niet onbetuigd. Ondertussen is de zon er weer doorgekomen en is het weer snikheet. Gelukkig is het kanaal afgezoomd met platanen en kan je meestal in de schaduw rijden. Na 25 km keer ik terug. Naar de Middellandse Zee rijden lijkt me wat te ver. Om 3 uur terug thuis. Nog wat siesten in de schaduw. Vanavond om 8 uur ga ik naar de cassoulet feesten. Gans de binnenstad is al met betonblokken afgezet. Na Nice hebben de Fransen hun lesje geleerd. Het verslagje zal morgen volgen.

Donderdag 24 augustus - Zoals gisteren gemeld even een bezoekje gebracht aan de Cassoulet-feesten. Was vooral sportief getint. Een stratenloop met 480 deelnemers en verder 200 snelwandelaars (dit vooral was grappig om zien, zo onnatuurlijk stappen). De beveiliging was indrukwekkend : veel politie en gendarmes en vooral zwaarbewapend - en ze hielden wel degelijk controles. Gans de binnenstad met betonnen blokken afgezet. Met een auto kom je niet in. Ik vraag me af : wat bij brand ? De tenten waar cassoulet werd opgediend, zaten afgeladen vol. Om 21 uur zorgde een DJ voor de sfeer. Kortom het was aangenaam gezellig, al sloeg de eenzaamheid bij mij wel toe. Als je niemand hebt om tegen te praten... Ben om half tien naar huis vertrokken.
Vanmorgen, aanvankelijk bewolkt, maar rond 10 uur breekt de zon door. Het wordt weer 32°. Opnieuw de fiets op voor een tochtje langs het Canal, nu richting Toulouse. Even mooi, even romantisch. Pittoreske sluizenhuisjes. De sluizen, sommige zijn automatisch, worden vooral bediend door jobstudenten. En ze hebben het druk hoor. Ook weer veel fietsers, die gepakt en gezakt het hele traject affietsen. Ik fiets een 26 km ver om dan terug te keren. Weeral een 52 km in de kuiten. In stad nog een frisse pint drinken, wat cassoulet aankopen en terug naar de camper voor een siesta in de schaduw. Vanavond barsten de feesten hier in alle hevigheid los ! Zal opnieuw maar eens proberen in de sfeer te geraken... al vrees ik er voor.

Vrijdag 25 augustus - Gezellige drukte gisteren. Wat naar de optredens gekeken en om 10 uur huiswaarts gekeerd. De ambiance begon toen nog maar, kon me echter niet inleven... Vanmorgen eerst nog wat inkopen gedaan in de plaatselijke supermarkt en dan vertrokken naar Carcassonne (48 km). Camperplaats vol, camping vol. Dan maar uitgeweken naar een camping op een vijftal km van Carcassonne gelegen. Camping Das Pinhiers in Villemoustaussou (haast niet uit te spreken). Hier kan ik me op een mooi plaatsje installeren. Na de middag doe ik een zwemmertje in het verlaten zwembad. En daarna trek ik met de fiets naar het dorp voor een eerste kennismaking. Ook nog eens naar het canal du midi gefietst die hier op 2 km verder ligt. De eerstkomende dagen zal de fiets weer dikwijls aangesproken worden. Vanavond ga ik eens uit eten. In het plaatselijk restaurant van het dorp.

Zaterdag 26 augustus - Vandaag met de fiets naar La Cité van Carcassonne (de omwalde oude stad, net buiten het nieuwe centrum). Ik volg toch een redelijk stuk het Canal, maar moet dan wel door het drukke centrum. Reeds van ver vallen de middeleeuwse contouren op. Prachtig gerenoveerd en zeker een bezoek waard. Dat het er druk is, is geen verrassing. Restaurants en winkeltjes allerhande lossen elkaar af. De smalle straatjes en de vele gezellige terrasjes op de vele pleintjes bepalen de sfeer. Ook ik vlei me neer op een terrasje om een lokaal rood wijntje te proeven. Voor de wijnkenners : we zijn in de streek Corbières. Voel me weer wat eenzaam als ik al die koppeltjes zie, maar kom we moeten er door... Na zo'n drietal uurtjes slenteren, terug de fiets op naar de camping (in totaal toch weer zo'n 30 km getrapt). Nog even een bezoekje aan het zwembad en daarna zorgen voor het avondeten. En het weer ? Bewolkt met af en toe zon : 27°. Er staat nogal een stevige zuidenwind.

Zondag 27 augustus - Weer een zonnige dag vandaag. Het schommelt opnieuw rond de dertig graden. Ook de wind is van de partij. Dus draaglijk. Na het ontbijt even mijn huisje proper maken. Al een weekje weg, een dweiltje en wat stoffen is hoogst noodzakelijk. Het draait rond 10 uur wanneer ik de fiets opstap richting Canal du Midi. Voor jullie misschien eentonig, maar het is toch zo prachtig fietsen langs dat kanaal. En toch, een totaal ander landschap dan in Castelnaudary. Hier geen treurende zonnebloemen meer, maar rijpende druiventrossen in de velden langs het kanaal. Af en toe een plantage van olijfbomen. In Trèbes een koffie op een terras naast het kanaal. Ik rij verder langs de vele twee- en drietrapssluizen van het kanaal. Het versluizen van de vele zondagsvaarders in de huuirboten (vooral de firma Le Boat - gekend bij ons op de IJzer)) is altijd het bekijken waard. Die boten moeten nogal wat afzien. Na 25 km keer op mijn "wielen" terug richting camping. In Trèbes op hetzelfde terras nog een lekker glas witte wijn van de streek (Corbières-Minervois) en dan terug naar huis. Ik kom rond 4 uur thuis. Wat uitblazen, zwembroek aan en een kwartiertje zwemmen in het zwembad hier juist naast mij. Vanavond lekker buiten koken. Op het menu : gebakken patatjes met een eierkoek (gerookte hesp en tomaten). En daarna ? Wat siesten in de avondschemering.
Foto's zijn geüpdatet.

Maandag 28 augustus - Het wordt een snikhete dag vandaag. In de schaduw 35° en het is windstil. Eerst wat broodnodige boodschappen doen in de plaatselijke superette. Rond 10 uur trek ik erop uit voor een bezoek aan Carcassonne stad, aan de voet van de Cité. De middenstad, La Bastide genaamd, is best gezellig. Voor het merendeel verkeersvrij. Het is er aangenaam flaneren in de smalle winkelstraatjes met vele gezellige hoekjes en terrasjes. Op het centrale plein, onder toezicht van een monumentale, in Carrara marmer, fontein (Neptunus) en onder de schaduw gevende platanen, kan je uren zitten genieten van de Zuiderse sfeer. Een overjaarse straatmuzikant haalt het dito Franse muziekrepertoire boven, wat de sfeer nog doet toenemen. Gelukkig krijg ik op hetzelfde moment een sms-conversatie met vriendin Annie op mijn smartphone, zodat ook ik maximaal van die sfeer kan proeven. Na een paar wijntjes, met de fiets terug naar de camping (zo'n 8 km). Even een kwartiertje zwemmen en verder zalig nietsdoen.

Dinsdag 29 augustus - Weer hoogzomer vandaag. Minder dan gisteren maar toch : 32°. Een zacht briesje. Gelukkig! Opnieuw de fiets op voor mijn laatste tochtje langs het Canal du Midi. Nu stroomopwaarts. Opnieuw fantastisch fietsen, maar dat wisten jullie al. Ik val in herhaling. En toch heb ik ten volle genoten van mijn fietstochtjes langs dit legendarische kanaal. Ik niet alleen, zo te zien. Tientallen fietsers met pak en zak rijden het kanaal volledig af. Best een mooie trip. Ik volg een traject van ongeveer 25 km voor ik terugkeer. In één van de sluishuisjes, authentiek ingericht, kan ik een fris pintje slurpen. Hoog tijd. Terug in Villemous...., je weet wel, dat dorp met de niet uit te spreken naam, drink ik nog een pint en verpoos wat in de schaduw van de platanen. Hier spreek ik af om vanavond mijn voetjes onder tafel te schuiven. Dat was het dan, mijn verblijf in de omgeving van Carcassonne. Morgen trekken we verder... En Jana, de hoop niet opgeven hoor ! Maandag 2° keer, goede keer.

Woensdag 30 augustus - Vandaag richting Quillan. Een ritje van 61 km, het meest Zuidelijke puntje van mijn trip. Een totaal ander landschap. Ligt in de vallei van de Aude omringd door nogal wat bergen... een voorsmaakje voor de Pyreneeën. Ik installeer me op de camping municipal La Sapinette.
De grote massa is weggetrokken. Wat blijft zijn de grijze kopjes...Het loopt weer tegen de 30°. En toch zit er weer onweer in de lucht. Ik trek naar de stad. Vandaag ook de wekelijkse markt. Wat langs de kraampjes slenteren om tenslotte op het centrale plein te belanden met zicht op de Aude en een ruïne van een Katharenburcht. Ik hou het rustig vandaag. Een verdere verkenning met de nodige foto's zal voor morgen zijn. Ik hou het bij een terrasje en een glas wijn. Opmerkelijk, het wemelt hier van Engelse toeristen. In de namiddag mijn ligstoel uitgehaald en wat tukken in de schaduw. Af en toe een zwemmertje om wat af te koelen. Tjonge, nog nooit zo veel gezwommen als dit jaar !

Donderdag 31 augustus - Grijs en kil vanmorgen. Af en toe wat regen. Na het ontbijt eerst naar de Spar voor wat boodschappen. Rond halftwaalf noteer ik 22°. Op wat motregen na is het droog. Ideaal om een stappertje in de nabijgelegen bergen te doen. Ik volg de Sentier de Capio. Rustig klimmend met niet te veel bruuske stijgingen. Compleet op mijn lijf geschreven. De geuren van de pijnbomen, de tijm, de lavendel en zovele andere kruiden komen je zo tegemoet. Ik passeer het bergdorpje Ginoles. Ik stijg verder en kan uiteindelijk genieten van een prachtig uitzicht over de mooie omgeving. Ik kan me op een mooi plaatsje neer vleien om de invloeden van de omgeving op me te laten inwerken. Werkelijk mooi. Je verliest je in deze overweldigende natuur (oei, oei, wat een zin). Tot nu toe was het droog gebleven. Maar een fikse regenbui doet me besluiten om terug te keren. Om 3 uur terug in het dorp waar ik een Belgische Duvel drink. Niet goedkoop maar kom. Vanavond eigen potje koken. Kip met appelmoes.

Vrijdag 1 september - De meteo geeft beter weer vandaag. Als ik wil stappen, zal het vroeg moeten zijn. Met de rugzak en de wandelstok vertrek ik rond halftien. Eerste halte is de burchtruïne. Veel schiet er niet van over, maar kom 't geeft toch een idee. Vandaar trekt het wandelpad naar boven. Omzoomd met dwergeiken, sparren en mediterrane planten trekt het pad langzaam naar boven. Ik doe de drie wandelingen ineen, goed voor zo'n 11 km. Regelmatig even halt houden voor de panoramische vergezichten. Einddoel is Le pic de Bitraque op 675 hoogte. Misschien niet zo erg hoog maar de klim van de laatste 300 m is ontzettend zwaar en lastig. Wel blij als de top bereikt is. Gezien het klaar weer is heb ik een mooi vergezicht over de omgeving. Ik beklaag me de inspanning niet, alhoewel ik dergelijke klimpartij binnen een paar jaar niet meer zal kunnen doen. 'k Was doodop. Boven op de top, uitblazen, genieten en mediteren... Terug afzakken dan... gaat natuurlijk veel gemakkelijker. Ondertussen is de zon er doorgebroken en wordt het met de minuut warmer. Juist op tijd de beklimming gedaan. Om halfdrie terug thuis. Wat siesten nu, is wel nodig. Dan de fiets naar stad om een goeie te drinken en eens te kijken waar ik mijn maagje kan bevredigen, want die begint te knorren. Een mooie, leuke dag.

Zaterdag 2 september - Ik maak er vandaag een rustige dag van. Het klimmertje van gisteren zit duidelijk nog in mijn kuiten. 't Is weer zaterdag, kuisdag. Mijn huisje moet dringend gepoetst worden. Een karweitje dat toch gauw een uurtje in beslag neemt. Nadien een bezoekje aan de plaatselijke markt. Een aperitiefje rond de middag gaat er gerust in. Terug naar de camper om wat uit te rusten. 'k Weet niet wat er scheelt maar ik ben doodmoe. De inspanning van gisteren was er teveel aan. Na een paar uurtjes platte rust, terug naar stad voor een korte wandeling langs de Aude en mijn traditionele Duvel op het terras van Le Palace. Ze beginnen me hier al te kennen. Mijn laatste dag hier in Quillan. Morgen trek ik weer noordwaarts.

Zondag 3 september - Vertrek uit Quillan, richting Lagrasse. Alhoewel de rit slechts 63 km bedraagt, is ze panoramisch en avontuurlijk. 2 cols te beklimmen, met steile ravijnen aan de rechterzijde, haarspeldbochten, slingerende, smalle wegen. Hier voel ik me in mijn sas. Zulke wegen doe ik graag. De okerkleurige rotsen glinsteren in de zon, wat een mooi effect. Hier en daart zie ik rondcirkelende gieren. De spanwijdte van hun vleugels is enorm. Af en toe even stoppen om het mooie landschap en de vele vergezichten in me op te nemen. Als je nu nog niet verliefd bent op deze streek ...Ik passeer Chateau d'Arques. Geen ruïne, maar volledig gerestaureerd. Rond 11 uur arriveer ik in Lagrasse op de camping municipal Boucocers. Prijs : 9,50 euro ! Camping is boven op een falaise gelegen met een fantastisch zicht op de middeleeuwse stad. Een half uurtje later ben ik al op stap naar beneden. Blikvanger is de abdij. Eén van de grootste van Zuid-Frankrijk, met bezittingen die uitstrekten tot in Barcelona. Dateert uit de tijd van Karel de Grote. Een bezoekje dringt zich op. Daarna wat slenteren door de middeleeuwse smalle straat waar artisanale kunstenaars hun werken verkopen (lederwaren, glaswerk, keramiek, juwelen, schilderijen, zelfs zeep). Niet goedkoop dus. Rond 1 uur schuif ik aan voor mijn middagmaal. Opzettelijk geen groot ontbijt genomen deze morgen. Daarna de klim naar de camping en wat bekomen in mijn stoeltje. Weer mooi zomerweer vandaag.

Maandag 4 september - Heb mijn plannen lichtjes gewijzigd. Ik krijg het niet over mijn hart om op mijn terugreis de mooie Tarn te doorkruisen zonder daar een paar dagen te verblijven. Vandaar. Ik verlaat vandaag Katharenland richting Tarn. Mijn halte is Cordes-sur-Ciel op camping Moulin de Julien. Het dorp is gelegen boven op een heuveltop (vandaar sur ciel). Is middeleeuws en heeft vele bezienswaardigheden. In de omgeving kan men ook mooie wandelingen maken. Ik zal hier de resterende 4 nachten verblijven. In de rit naar hier (170km), heb ik weer mijn hartje opgehaald : 2 gorges en 3 cols onder de wielen gehad. Echt een pracht van een rit ! Na mijn installatie op de camping, met een uiterst vriendelijk onthaal, trek ik naar de benedenstad, een wandeling van anderhalve km (kan ook gemakkelijk met de fiets). Heb enkele boodschappen nodig. Was niet van plan hier te eten maar zie hier een menu staan voor 19 euro (eendenmaagjes voor entrée, schapencotelletjes voor hoofdplat en profiterolle voor dessert). Kan het niet aan mij laten voorbijgaan en schuif aan. Voor 25 euro was ik gediend (wijn,koffie en digestief inbegrepen). Daarna terug naar de camping. Een zwemmertje en wat zonnen. Alhoewel niet te lang in de zon, is weer 27°.

Dinsdag 5 september - Het zomerweer blijft aanhouden, al is het 's morgens redelijk fris:13°. Eens de zon boven de horizon, hop naar 28°. Vandaag een bezoekje aan Cordes-sur-ciel. Te voet naar de stad en dan beginnen aan een redelijke klim naar het centrum van de stad. De panden in de smalle straatjes zijn ook hier ingepalmd door kunstenaars van allerlei pluimage. Het is hier het paradijsje bij uitstek voor tekenaars en kunstschilders. Het licht, de tinten, de pastelkleuren spreken iedereen aan. Kortom iets voor jou Annie. Maar alles is toch wel redelijk duur. Boven op het dorpsplein een magnifiek zicht op de omgeving rondom. De beklimming waard ( je kan ook het treintje nemen naar boven, maar das voor de oude van dagen en tot dusver reken ik me daar niet toe).

Sommige gebouwen zijn mooi gerenoveerd en vooral de overdekte markthal is indrukwekkend. Na ongeveer 2 uurtjes slenteren, langs de remparts terug naar de benedenstad waar ik ne goeie stella drink ('t waren er eigenlijk 2). Rond 14 uur terug in de camping. Boekje lezen, zwemmertje doen en verder zal het koken worden. Een biefstukje met tomaten en een glas rosé (om in de mood te blijven). Vanavond als het wat afgekoeld is, misschien nog een lichte wandeling in de heuvels hier. We zullen zien. Ooh ja, goed nieuws, Jana is geslaagd voor rijexamen. Proficiat meid.

Woensdag 6 september - Om 7 uur begint het nogal hevig te regenen. Een serieuze vlaag. Alles grijs en grauw. Ook tamelijk fris 18°. Na het ontbijt dan wat mijn huisje op orde zetten. Rond 10 uur houdt het op. Ik trek er toch maar op uit. Ideaal voor een serieuze wandeling. Juist buiten de camping loopt de wandelroute "sentier du cause" (cause is een ander woord voor plateau). Goed voor 12 km. Langzaam stijgend langs goed begaanbare wegjes naar boven. Ben nog geen 20 minuten weg of de zon breekt er al weer door. 't Zal weer zweten worden ! Langs weerszijden van de paadjes liggen de appelen en de peren zo voor het rapen. Toch spijtig dat zoveel lekker fruit verloren gaat. Boven, formidabele vergezichten. Ik wandel tussen de wijngaarden en de uitgedroogde zonnebloemen. In sommige wijngaarden is de vendange (druivenpluk) begonnen. Ook de zonnebloemen worden binnengehaald. De wijn- en oliepersen zullen weer werk hebben! Halfweg beland ik in Souel. Zo'n rustig dorp waar je honderd jaar wordt. Toch eigenaardig hoeveel Engels hier gesproken wordt. De helft van die huizen zijn zeker opgekocht door Engelsen ? Iets wat ik in het Zuiden hier overal opmerk. En ze wonen hier hoor, want ze rijden met Franse nummerplaten. Rond 2 uur, na een nogal onverwachte zeer stevige klim bereik ik Cordes. Denk nog een goeie te drinken op mijn terras daar, maar 't is sluitingsdag 😕. Dan maar naar de camping en daar mijn dorst lessen. Nu het niet zo warm is (22°) wat zonnen, nog een zwemmertje en me nog proberen bezig te houden. Zal later nog eens naar het dorp fietsen. En nog een keertje goed nieuws : Matthias heeft ook zijn rijbewijs in the pocket. Twee wegpiraten erbij 😉 !

Donderdag 7 september - Oei,'t is weeral de laatste dag. Wat gaat het toch vlug. Het is vandaag grijs en grauw. En fris ook 18°. Ben dat niet meer gewoon. Het duurt tot 16.30 uur tot de zon doorbreekt en dan is het weer aangenaam. Geen zware inspanningen vandaag. Te voet naar Cordes om daar de stad langs de andere kant te beklimmen. Toch eigenaardig hoe de mensen hier leven en vooral leefden. Een stijging van de straatjes tot 11% is toch niet min. Ga maar eens naar de bakker om een broodje. Toch was het vroeger een noodzaak omdat de vervolgde Katharen hier in de 13° eeuw een veilig toevluchtsoord vonden. Zo konden ze de dodelijke inquisitie ontvluchten. Vele huizen zijn nu gerenoveerd en ik denk opgekocht door Engelsen. Op het hoogste terras van Cordes, drink ik een koffie. Maar 't is er koud. Ik ben nog niet weg en ben al aan het acclimatiseren. Terug naar beneden dan en "en passant" koop ik nog enkele geschenkjes bij enkele kunstenaars. Rond 13 uur nogmaals naar Bistro Cordais voor mijn laatste middagmaal hier. Ik kies weer traditioneel : foie gras met vijgen en een cassoulet. Ondertussen breekt de zon weer door en stijgt de temperatuur zienderogen. Kan dus nog wat profiteren en mijn thriller verder lezen in het zonnetje. Morgen zak ik weer af naar huis. Een rit van 500 km naar Neung-sur Beuvron. En 't Is hoog tijd, want de komende drie dagen geven ze hier veel regen. Probeer hier rond 8 uur te vertrekken.

Vrijdag 8 september - Vanmorgen stipt om 8 uur vertrokken. Een vermoeiende eerste 200 km, dwars door de Tarnregio en de Dordogne. Klimmen en dalen met vele slingerweggetjes. Prachtige streek. Volgend jaar nog eens herontdekken. Eens op de tolvrije A20 tot aan Vierzon, verloopt het natuurlijk veel gemakkelijker. Al is het natuurlijk veel eentoniger. Van Vierzon naar mijn slaapplaats Neung-sur-Beuvron. Camping La Varenne. Een bebloemd dorpje aan de oevers van de Beuvron in de Sologne streek. Morgen rechtstreeks naar Oostende. Nog eens goed voor 509 km.

FOTO'S

Badische Weinstrasse : beleven en genieten

Tegen de flanken van het Zwarte Woud ligt de toeristische route "Badische Weinstrasse". 'k Zal die voor een groot gedeelte volgen. Eens kijken wat het zegt. Kan nog altijd uitwijken naar het Zwarte Woud, indien het tegenvalt. We zien wel.
Donderdag 6/7 : Vertrokken rond 8 uur. Vlot over Brussel gereden (hoe is het mogelijk?) Een stop in Luxemburg om de tank te vullen (is nog altijd de moeite), over de grens naar Duitsland. Veel wegenwerken, maar het verloopt vlotjes. Ik bereik Hornbach (op 471 km) omstreeks 14 uur. Mooie camperplaats, in het groen. Een bezoek aan het dorp dringt zich op. Het klooster, nu omgevormd tot luxueus hotel, is de blikvanger. Je kan ook de resten van het oorspronkelijk Benediktinerkloster bezoeken. Ook een bezoek aan de uitgebreide kruidentuin is een aanrader. In de biergarten van het hotel drink ik me een fris glas bier (is me dat even schrikken van de prijs !). Na zo'n uurtje slenteren in de hitte, terug naar de camper. Buitentemperatuur : 39° aub. Binnen 41. Alles openzetten, maar het zal niet veel helpen. En 'k moet nu nog warm eten klaarmaken !!

Vrijdag 7/7 : Een fel onweer vannacht, hevig geregend. Door de hitte zeer moeilijk kunnen slapen en dan maar piekeren. Rond 7 uur opgestaan, rustig ontbijt genomen en rond 9 uur vertrokken naar Baden Baden op 142 km. Het belooft niet zo warm te worden vandaag. We zullen zien. Rond halfelf arriveer ik op de ongezellige camperplaats. De tocht voerde me een stuk door Frankrijk (alsace). Een mooie route. Na mijn installatie te voet naar de mondaine stad. Het centrum ligt op zowat een drietal km. Ik kan ook de fiets nemen, maar ik prefereer een wandeling. De temperatuur stijgt zienderogen en bereikt algauw 35graden. Het is weer zweten geblazen. Een wandeling langs de prachtige autovrije allees is absoluut de moeite. Imposante gebouwen, dure winkels en een thermaal park om u tegen te zeggen. Dit alles straalt de rijkdom van weleer en het heden uit. In een eenvoudig bistrootje nuttig ik een flamkuchen. Is al lang geleden. En of het smaakt. Nadien wat slenteren in het thermaal park en de oldtimers bewonderen. Tijdens het weekend is hier een oldtimerevenement. Af en toe schuil houden voor een frisse pint en op het gemak terug naar de hete camper. Het zal weer moeilijk slapen worden vanavond. Oh ja, telefoontje van Jana ontvangen: grandioos geslaagd. Proficiat meid !! Je granny zou trots zijn hoor! Na een fikse regenbui, zonder afkoeling (32 graden), neem ik de fiets en rij naar het centrum om de parade van de oldtimers mee te maken. Een mooi schouwspel. Er komt hier wat aangetuft, echte pareltjes.

Zaterdag 8/7 : Rond halfnegen verlaat ik Baden Baden. Ik duik regelrecht het Schwarz wald in. Een kronkelende weg leidt me vijftien km verder naar Gernsbach in het dal van de Murg. Een eenvoudige maar mooie camperplaats aan de boorden van het riviertje en met zicht op het slot Eberstein hoog op de bergtop. Weer snikheet! Een wandeling door de altstadt is zeker aan te raden. Je zit direct in de zwartewoud sfeer. Een koffie op het marktplein en daarna een lekkere Badische Weisswein sluiten deze hete voormiddag af. Even terug naar de camper om alles open te zetten. Zal wellicht niet veel helpen...

Wat koeling zoeken onder de bomen, veel soelaas geeft het niet. Rond 14,30 uur toch maar de fiets afgeladen voor een vlakke tocht in het Murgtal. Na een half uurtje fietsen begint het serieus te dreigen... pikzwarte hemel en veel tromgeroffel in de verte. Omkeren is de boodschap en vlug naar mijn campertje. Veel geblaat en weinig wol... alles drijft over en het blijft poerdroog. Dan maar om halfvijf nog een Kristallweisen gaan drinken op het gezellige marktplein. Voor vanavond op het menu : brochettes met sla en patatjes. 'T zal weer zweten worden aan mijn stoof...

(Ik gebruik de vrije WiFi hier in het dorp. Overal heb je zeer goede ontvangst. De blog pas ik aan met de iPad. Vandaar geen foto's. 'T zal wel eens lukken.)

Zondag 9/7: Rond 9 uur vertrek naar Sasbachwalden (39 km). Een lief, bebloemd wijndorpje recht tegen de bergflanken. De camperplaats ligt achter de wijncooperatieve en is uitstekend verzorgd. Even op verkenning door het dorp en een bezoekje aan het Kurpark waar alle wandelingen vertrekken. Ik opteer voor de alde gott wandeling. Een panoramawandeling. Klimmen, puffen en zweten geblazen. Alhoewel bewolkt het is nog steeds warm: 26graden. Ik passeer de gaisholl waterval (600 m lang). Het water perst zich door een kloof. Mooi, maar nogal vermoeiend. Nogal een klim om de top te bereiken. Mijn leeftijd begint zich te manifesteren. Wat later een mooi gerestaureerde watermolen, fotogeniek. En vooral een fantastisch zicht over de rijnvlakte met in de verte de Elzas. Enfin, het heeft weer deugd gedaan. Tijd voor een verfrissende pint. 'K zal wat later mijn voetjes onder tafel steken: tijd voor echte Duitse kost. In restaurant sonne lekker gegeten. Eer verfijnd, we zijn dat in Duitsland niet gewoon.

Maandag 10/7: ik blijf nog een dagje in Sasbachwalden. Wat rustig aandoen. Gisteren wat te veel gedaan. 'K voel het aan mijn kuiten. Wat verse broodjes halen, een kop dampende koffie en ik heb weer een lekker ontbijt. Het is zwaarbewolkt, nogal dreigend maar het blijft toch droog. Na het ontbijt stoeltje placeren en een paar hoofdstukjes van mijn thriller lezen met zicht op de wijnberg. Rond halftwaalf toch een kleine wandeling... Al gehoord van "Schnappsbrunnen"? In het water van een natuurlijke bron staan een aantal likeurflessen. Een mandje met glazen. Je kiest je likeurtje, vult het glas tot aan het maatje en lengt het aan met wat bronwater. Proost! Je bijdrage van 80 cent stop je in het kastje. Dat zou bij ons zeker ook lukken! Een bezoekje aan de coöperatie hoort er ook bij. Laat me toch verleiden tot de aankoop van een paar flessen witte wijn. Die is zeer smaakvol. Kan wedijveren met de beste. Deze namiddag met de fiets naar Kappelrodek. Even proberen. Is nogal heuvelachtig (zacht uitgedrukt).

Dinsdag 11/7: vandaag naar Oberkirch (15km). Meer stad dan dorp. Men is volop het oude centrum aan het renoveren. Niet zo gezellig dus om tussen de werken te slenteren. Zal wel mooi worden, daar niet van! De rivier Rench loopt door de stad. Een prachtig fietspad loopt er langs. Zal fietsen worden vandaag. Heb het gisteren toch maar gelaten hoor. Het zag er veel te dreigend uit. Heb uiteindelijk nog een wandeling door de wijngaarden gedaan. Het heeft tenandere vannacht serieus geregend. De grote hitte is verdwenen, 22 graden. Hopelijk blijft het droog. Zoals eerder gezegd. Het werd een fietstocht langs de rivier en langs de vele fruitvelden. Vooral de kersen zijn hier geliefd. Voor hun befaamde zwarte woud kersentaarten. De pluk is al gedaan. Nu zijn de andere bessen aan de beurt. Fietsen gaat vlot, is tamelijk vlak. Aan de rand van de bergen en de Rijnvlakte. Een keer iets anders. En het is droog, nogal drukkend, maar kom niet geklaagd. Vanavond voetjes onder tafel... 'k zoek nog mijn restootje uit.. het wordt weer Duitse overdaad.

Woensdag 12/7: een ritje van 46 km brengt me naar Lahr. Een nogal grote stad met toch een bekoorlijke Altstadt. De cp ligt op een drietal km van het centrum. Te voet of met de fiets ? Zal te voet worden. Tijd genoeg. Toch mijn regenvestje meedoen. Temperatuur is goed (23), maar het ziet er nogal dreigend uit. In een klein half uurtje langs een aantrekkelijk wandelpad, door een beeldrijk stadspark bereik ik het levendige centrum. Niet slecht, maar ik heb al mooier gezien. Een mens wordt verwend nietwaar ? Oei het begint te regenen. Tijd voor een koffie op het marktplein . Is maar "salavlaagje". Straks toch even de fietstochtje doen. Als ik nog verbinding heb, breng ik nog wel verslag uit.

Donderdag 13/7 : was pas thuis gisteren, rond drie uur, toen het begin te stortregenen. Amai wat was me dat. Na drie kwartier scheen het zonnetje terug en was het weer goed. Toch de fiets genomen en een fietstocht, door het dal, naar Seelbach gemaakt. Heerlijk vlak fietsen. In Seelbach, op het charmante dorpsplein een smakelijke koffie gedronken en dan terug naar de camper. Een tochtje van dertig km. Pas thuis, opnieuw een bui van jewelste en het heeft tot laat in de avond geduurd. Deze morgen:stralend blauw en lekker warm. Op naar Bad Krozingen, dichtbij Freiburg en zestig km verder. Een thermaal stad met allures. Een.kurpark, bloemrijk aangekleed. Een streling voor het oog, met enkele leuke composities. Het stadje zelf is atypisch Duits. Niet veel te beleven. Veel reuma kliniken hier en vooral veel rolaters. Het is weer zomers warm 25 graden. Deze avond een smakelijke forel gegeten. Morgen trek ik de bergen in. Ik heb het gehad met de wijndorpjes. Ik zal een mooi plekje uitzoeken en wat uitrusten. Want ik ben wat vermoeid van al dat gereis.

Vrijdag 14/7 : de bergen ingetrokken naar Schonau. Het is wat regenachtige maar toch schijnt af en toe de zon. Mooie cp midden het groen en ik sta alleen. Wat een zicht op de omliggende bergen. Ik zal het een keer rustig houden vandaag. Op 100 m een supermarkt. Ideaal om mijn mondvoorraad op te doen. Juist op tijd terug voor een fikse regenbui. Na een uurtje houdt het op. Kan het toch niet laten om een kleine wandeling te maken. Blijf echter in het dal. Heb vandaag geen zin om te klimmen. Daarna wat lezen en koken.

Zaterdag 15/7 : ben nu in Todtnau, 9km verder. Een toeristisch bergstadje dat het vooral moet hebben van de wintersport. Zal maar weer mijn bergschoenen aantrekken om de beide watervallen hier te bezoeken. Het weer is goed. Af en toe zon, maar ze geven geen regen. Door de hoogte slechts 20 graden. Het dorp beschikt ook over een rodelbaan. Iets voor Matthias. Is zelfs druk bezocht. Leuk om zien. Zoals gezegd de wasserfallesteig gedaan, zeker de inspanning waard. De waterval is 95 m hoog en bestaat uit 3 delen. Prachtig. Is tenandere ook druk bezocht. Boven in de kiosk een pilsje gedronken. Was hoognodig. Rond 15 uur aae de afdaling begonnen. Zal op het marktplein nog een goeie drinken. Vanavond ben ik door de camper uitbater uitgenodigd op zijn feestje. Eens zien wat dat geeft.

Zondag 16/7 :(exact 3 maanden nu, weer een moeilijk moment) plannen gewijzigd. Zit voor een drietal dagjes op camping Wolfsgrund in Schluchsee. Is de bedoeling om wat uit te rusten en van het uitzicht over het meer te genieten , gezien ze voor de komende dagen prachtig weer voorspellen. Toch al eens het stadje bezocht. Zeer mooie bloemstukken gezien. Rond halfeen terug naar de camper. In de Seestuble rustig van een lekker glas wijn genieten. Ik zal mijn beentjes hun zondagsrust gunnen. Eens in mijn diepvries kijken wat ik vanavond op de bbq kan leggen. Oh ja dat feestje gisteren, wat was me dat. Bier und Scnapps. En maar verbroederen. Tot 1 uur. Was gezegend. Best gezellig.

Maandag 17/7: opgestaan met een stralend zonnetje. Het wordt een mooie zomerdag. Geen zuchtje wind en het meer is spiegelglad. Het wordt een rustige wandeling langs de Seeufer. En af en toe een drankje. Toch erg he, een kleine wandeling... heb toch wel dat ganse meer rondgestapt zeker. Een pudderondje van efkes 18 km. Vertrokken om half tien en om half drie terug aan de camper. Een geluk, het was vlak. En toch een paar keer een halve liter Rothaus kunnen drinken. Geen slecht biertje. Vanavond kan ik eindelijk hier mijn Haxe eten. Zoek er al en week achter. En voor de prijs van 10 euro kan je het bij ons niet kopen.

Dinsdag 18/7 : opnieuw een stralende zon, al is het 's morgens tamelijk fris. Komt wellicht door de hoogte. Zit op 932 m boven zeespiegel. Vandaag maak ik gebruik van de gastenkaart. Gratis gebruik van openbaar vervoer in de regio. Ik neem de trein en breng een bezoekje aan de Titisee. Eerst op het gemak smakelijk ontbijten. Dat verloopt vlotjes met de trein. Binnen het half uur stond ik in Titisee. Al een paar keer geweest. Het is er nog altijd even druk. Een opeenvolging van winkeltjes, Japaneesjes die zich vergapen aan de dure koekoeksklokken en die ook kopen! Ik heb het rap gezien en na mijn koffie doe ik de Seerundweg. Is maar een achttal km. In anderhalf uurtje rondgelopen. Nog een terrasje en me wat vergapen aan de drukte en terug met de trein naar huis. Morgen vertrek ik hier. Zoek een ander plaatsje op voor een paar dagen. Weet nog niet waar, maar we zien wél.

Mijn planning ligt in duigen. Ik voel me er wel goed bij. Mag wel. Moet wel een supermarkt op mijn weg tegenkomen, want mijn frigo is dramatisch leeg!

Woensdag 19/7 : gisteren rond 20 uur een serieuze vlaag regen op mijn dak gehad. Heeft niet lang geduurd. Nadien weer een leuke zomeravond. Ik heb ondertussen mijn planning weer eens gewijzigd. Zal hier in de regio nog een aantal dagen langer verblijven. Vertrek rond halfnegen naar Alpirsbach. Afstand 110 km, langs een uitzonderlijk mooie toeristische route. Als je wilt, kan je overal halt houden en een paar dagen verblijven. Maar dan komen we nooit meer thuis. Zou dat een probleem zijn? Een tussenstop bij een Lidl voor de nodige mondvoorraad. Rond 11 uur arriveer ik op de camping. Een droom! Een ruime plaats naast een charmant snelstromend riviertje. Rustig, eenvoudig en vooral niet druk. Bij mijn inschrijving ontvang ik een halve liter Kristall Weissen Bier van de kloosterbrouwerij hier. Toch vriendelijk. Ik palm een mooi plaatsje in en installeer me met mijn volle uitzet. Kenners weten wat ik bedoel. Mijn dorst les ik met mijn geschenk en ik kruip een uurtje in de schaduw want het is weer bakken geblazen. Je kent me hè, lang kan ik niet blijven zitten en een bezoekje aan de stad dringt zich op. Langs de bosweg, anderhalve km. Het klooster met de aanpalende brouwerij is natuurlijk de blikvanger. Ik beperk me tot een vluchtige blik, want het is te heet en zoek een gezellige Biergarten op. Ik kan me weer bezighouden met gapen en onbewust gesprekken afluisteren. Vanavond zal ik eens kijken wat de pot schaft in het restootje van de camping. En het was lekker. Een gebakken forel met bosbessen en frietjes voor de prijs van 11,80 euro. Toch niet te geloven! Hoe doen die dat toch? En bij mijn koffie krijg ik er nog een schnaps bovenop. Kortom een paradijsje hier. Het wordt hoe langer, hoe beter. Laat het gras maar groeien!!😊 Eindelijk wat foto's kunnen uploaden !!

Donderdag 20/7 : We krijgen regen vandaag. Het is ten andere al flink bezig. Tijd voor wat huiselijke werkjes. Na 14 dagen is mijn huisje aan een dweiltje toe. Zal daar dan ook maar eerst aan beginnen. Na de regen kan ik nog altijd een wandeling doen. Ordentelijk aangekleed zal dat wel lukken. Het was zelfs niet nodig. Rond half twaalf klaarde het op en kon er ik op uit trekken. Een mooie wandeling gedaan. Het riviertje dat achter mijn camper loopt is de Kinzig. Het wandelpad erlangs heet het "Flösserpfad Kinzigtal". Je komt tal van historische boerderijen tegen waar dan nog eens een duidelijke uitleg bij wordt gegeven. Toch is het soms een stevige klim, maar het uitzicht is wondermooi. Weer ontmoet ik een Schnappsbrunnen. Toch origineel, niet ? Ondertussen schijnt de zon weer en ben ik natuurlijk weer "zeiknat" van het zweet. Sorry voor de taal. Na een 10 km stappen bereik ik Lossburg. Ik zoek het station op en kom met de trein terug. Erg handig die gastenkaart! In Alpirsbach : mijn eerste halve liter. Kan deugd doen. Terug naar de camper en wat later daar op het terras nog een goeie drinken. De halve liters vliegen hier gelijk niets binnen.
Deze avond zal ik een schnitsel gaan eten. 7 euro, voor die prijs wil ik niet zelf koken.

Vrijdag 21/7 : Bewolkt maar droog. Houden zo ! Vandaag staat Schiltach, met zijn historische Altstadt, op het programma. Een stad zo'n 12km verder. Afspraak met de trein om 10.59 uur in het station van Alpirsbach. De trein is stipt op tijd. In een kleine 10 minuten ben ik ter bestemming. En inderdaad Schiltach is een bezoekje meer dan waard. Vele vakwerkhuizen, waarvan er nog in restauratie zijn. Wat moet dit niet kosten ? De huizen zijn tegen de heuvel gebouwd en voor een bezoekje moet je steeds klimmen en dalen. Toch vind ik het een aanrader. Na een lekkere koffie en een glas wijn aan de boorden van de Kinzig besluit ik naar het dichtsbijzijnde dorpje Schenkenzell (5km) te stappen en daar de trein te nemen. Op mijn wandeling breng ik (weeral stijgend, pff) een bezoekje aan de Burgruine Schenkenburg. In Schenkenzell een kwartiertje wachten op mijn Zug en dan terug naar de camping. Ondertussen is het weer 28°. Je kunt gaan denken dat een douchke op de camping meer dan welkom is. Vanavond kook ik zelf. Het worden kippenbrochetjes op de bbq. Laatste update: vluchten geblazen. Wat een onweer. Hagelstenen van 1 cm groot, waren echt knikkers. Nogal wat schrik gehad voor mijn dak. Echt angstaanjagend. Gevolgd door hevige stortbuien. Jongens, wat een massa water valt hier uit de lucht. Gelukkig geen wind. En het blijft maar gieten...

Zaterdag 22/7 : Dat was niet min gisteren. Heeft zo tot 21 uur geduurd. En vandaag ? Weer gewekt door een lekker zonnetje. Na een uitgebreid ontbijt om 11 uur de trein naar Freudenstadt. In het station aangekomen nog een tram genomen naar het stadscentrum. Ik begin dat hier goed te kennen. Uitstekend openbaar vervoer en stipt ! Tot op de minuut ! Freudenstadt ligt boven op een plateau. Het marktplein is één van de grootste van Europa. En het is nog waar ook. Veel waterpartijen, fonteinen en vooral die bloemenpracht. Ongelooflijk mooi. Een stadswandeling, een koffie, wat verder een wijntje en weer genieten van het uitzonderlijk weertje (27°). Na ongeveer een tweetal uurtjes slenteren terug naar de tramhalte om mijne Zug naar Alpirsbach te nemen. Ik heb al meer in Duitsland op de trein gezeten dan bij ons. Rond 16 uur terug op de camping. Tijd voor mijn dagelijkse alpirsbacher kristallweizen (vergelijkbaar met Hoegaarden bij ons). 't Is een smakelijk biertje. Ik lust het wel. Vanavond weer de voetjes onder tafel. Ik weet nog niet wat het zal worden. Waarschijnlijk een flammkuchen. Nee, dat was het niet. Wel gerookte forel met frietjes. 11 euro ! Moet er nog iets bij ? Met je drankje en je koffie (met gratis schnaps) kom je aan nog geen 15 euro.

Zondag 23/7 : Mijn laatste dag hier. Zal het in mineur eindigen? Het regent pijpenstelen. Tamelijk fris, om niet te zeggen koud ! Slechts 14°. Wat langer ontbijten, radio beluisteren... Rond 10 uur houdt het op en kan ik weer mijn stoeltje placeren. Ben van plan vandaag niets te doen. Boekje lezen, aperitiefje gaan drinken in het barretje hier, opnieuw boekje lezen, wijntje drinken en de laatste gezonde boslucht opsnuiven. Meer staat er niet op het programma. Ik kook vanavond zelf...

Maandag 24/7: Hoog tijd om te vertrekken. Het water valt weer met bakken uit de lucht. Gelukkig had ik gisteren al het nodige ingepakt. Anders was de rit kletsnat begonnen. Op de rit over de toppen : veel wind, mist en vooral veel regen. 't Ging met een slakkengangetje. Eens in de Rijnvlakte verliep het vlotter. Rond halfdrie aangekomen in Hornbach. Tijdens een droge periode toch maar eens de beentjes in de fris geurende bossen gestrekt. Een koffie of iets lekkers in het dorp is er niet bij. Alles lijkt uitgestorven. Eigenaardig ! Juist op tijd thuis voor een stortbui van jewelste. 'k Zal voor de rest van de avond moeten binnenblijven.

Dinsdag 25/7 : Onmiddellijk de autostrade op, richting Oostende. Vertrokken om 8.30. Vlot gereden, geen files. Thuis aangekomen om 14.30.

Foto's

Elfstedentocht in de zomer.

Zaterdag 10 juni - Vanmorgen om halfacht vertrokken ('k was weer vroeg wakker).'t Is Zaterdag, 't zal wel vlot gaan zeker rond Antwerpen ? Ja wadde, er waren nu wegenwerken voor de Kennedytunnel. Resultaat : 48 minuten in het rijtje staan. Ik volg de alternatieve route van tomtom en beland in de Liefkeshoektunnel : tol 19,60 euro. Ik rij verdomme goedkoper over de brug van Millau in Frankrijk. Wat een schande ! Ik beland op de supermooie camperplaats aan de jachthaven Merwede in Gorinchem. Plaats genoeg. Het lieflijke stadje ligt op een boogscheut. Gorinchem is een vestigstadje dat deel uitmaakt van de Hollandse waterlinie. Een geheel van vestingstadjes die de Fransen uit Utrecht moesten houden. Ik trek naar het historisch centrum voor een bezoekje en 'k heb weer prijs. Als het geen kermis is dan is het een braderie. Weer heel druk natuurlijk. Is wel gezellig, maar daar kom ik eigenlijk niet voor. Toch doe ik de uitgestippelde wandeling en probeer toch een paar mooie foto's te nemen. Na een glaasje wijn op het gezellig marktplein, gedomineerd door een fameuze fontein doe ik de wandeling van de vestingen. Toch goed voor zo'n anderhalf uurtje stappen. Altijd een mooi zicht : de druk bevaren Merwede, de oude stadspoorten en 2 mooi gerestaureerde molens (moeten er bij zijn natuurlijk). 't Is inmiddels 5 uur geworden en ik stap terug naar mijn stekje aan de jachthaven. Stoeltje uitpakken, de schaduw opzoeken en de passerende vrachtschepen gadeslaan. 't Is snikheet !!
Morgen rij ik naar Sloten. Het begin van mijn Elfstedentocht.
Zondag 11 juni - Sloten, het kleinste stadje van de 11 steden. Een voorschoot groot maar charmant en pittoresk. Weer een aangename camperplaats bij de jachthaven. Ik arriveer rond 11 uur. Heb er 158 km opzitten en ben in Fryslân. Tropische temperaturen ! 30° en het is half twaalf. Breng een bezoekje aan het zo typische stadje, doorsneden door een druk bevaren kanaaltje. Water is hier alomtegenwoordig. Bruggetjes ook. Die worden om de haverklap gesloten voor doorvarende bootjes. Met de fiets of de wagen, je moet hier geduld hebben. Een gezellig terrasje aan het water kan ik natuurlijk niet links laten liggen. Na het stadsbezoek nog wat verpozen aan de camper en dan een fietstochtje uitstippelen. Ook hier wordt er gewerkt met knooppunten. Op ieder knooppunt staat een plan. Gemakkelijk en praktisch. Ik maak een rondrit rond het Slotermeer. Een tochtje van 43 km. En 'k was niet alleen hoor. Half Friesland op de fiets. Om halfvijf beland ik weer aan mijn jachthaven. Uitrusten in mijn stoeltje en de talrijke binnenvarende jachtjes gadeslaan. Rond 18 uur begint mijn maag te knorren. Trek het stadje in. Wil vandaag eens mijn voetjes onder de tafel steken. Een vleesspies met diverse groentjes en gebakken patatjes kunnen me wel bekoren. Oei, om 20 uur licht gedruppel. Een beetje later een ferme bui. Vandaag weer wat weemoedig geweest... Komt op in golven, geraak er niet van af.
Maandag 12 juni - Geen regen meer, maar wel een krachtige wind. Mijn tocht gaat verder. Volgende stap : Molkwerum (23 km). Een dorpje gelegen tussen Stavoren en Hindeloopen. Ligt pal aan het Ijselmeer. De camperplaats verbonden aan de camping vind ik nogal ongezellig... Ik opteer voor de camping 'tSéleantsje. Voor een eurootje meer heb ik alle comfort en een uitermate mooi uitzicht. Niet getwijfeld ! Rond 11 uur met de fiets naar Stavoren. Gelukkig rij ik elektrisch want de wind staat zeer krachtig. Het fietspad loopt langs de dijk waar schapen gretig het verse gras afgrazen. 't Is slalommen tussen de schapen en de vele schapenstr...t. In de haven van Stavoren liggen de bekende skûtje. Groepen tot 32 man kunnen avontuurlijk op het IJselmeer varen. Moet best leuk zijn. In tegenstelling tot gisteren liggen de terrasjes er verlaten bij. Met zo'n wind ook niet verwonderlijk. Toch even binnengewipt voor een bakkie koffie. Na wat geslenter door de dorpskern van Stavoren, terug de fiets op voor mijn verdere tocht door het hinterland. Niettegenstaande de felle wind toch een aangename rit. Rond half drie terug aan de camper. Wat uitrusten om vervolgens nog een kleine wandeling doen richting "Molkwerum Bocht" een natuurgebied aan het IJselmeer. Gelukkig is het toch droog gebleven. 35 km gefietst.
Dinsdag 13 juni - Het belooft toch iets beter te worden vandaag. De vrij krachtige wind is er niet meer. Vandaag een ferme fietstocht uitgetekend. 69 km. Mijn eerste halte is Hindeloopen. Het oude stadje met zijn smalle steegjes en oude panden heeft een heel eigen karakter. Zeker een bezoekje meer dan waard. De bebloemde huisjes, eentje zelfs met prachtig geschilderde luikjes - echte meesterwerkjes - kunnen me zeer bekoren. Het sylhus (sluiswachterswoning) met de karakteristieke basculebrug kan je zo gebruiken voor een prentkaartje. Na een uurtje rondslenteren, terug de fiets op voor mijn tocht, het hinterland in. De alomtegenwoordigheid van het klotsende water, de geur van vers gemaaid gras, de talloze kerktorens aan de horizon en de typisch Friese boerderijen geven het ultieme gevoel van rust ('k word er bijna lyrisch van). Een sympathieke veerman zet me over het Gaastmeer en ik beland in het gelijknamige stadje. Tijd voor een verfrissing. De zon doet haar best en de temperatuur is aan het stijgen. Vandaar naar Heeg om zo langs het Heeger Meer en Fluessen naar mijn campertje te fietsen. Om 4 uur ben ik thuis. Wat zonnen, een biertje drinken en mijn thrillertje verder uitlezen. Dat is de planning voor de rest van de namiddag. 'k Moet wel nog mijn avondeten prepareren. Maar 'k heb tijd, nietwaar ?

Woensdag 14 juni - Een verre rit vandaag ! Het zal vermoeiend worden : 14 km. Workum is mijn volgende stop. De camperplaats is ook hier bij de jachthaven gelegen. Alle luxe aanwezig en weeral optimaal ingericht. Eerst te voet naar het stadje met een middeleeuws centrum. Op het marktplein zijn de Waag (kaasveiling) en de imposante toren de blikvangers. Ook hier vele kanaaltjes en plassen. Her en der worden bruggen geopend om de vele jachtjes te laten doorvaren. De zon is sedert deze morgen vroeg op haar best en we mogen ons aan een zomerse dag verwachten. Na deze kennismaking terug naar de camper om een fietstochtje te plannen. Ik zal het kalm houden vandaag. 39 km is meer dan genoeg. Toch wil Bolsward aandoen, ook een 11-steden stad. Na een uurtje fietsen door alweer een bekoorlijk landschap beland ik in het centrum. Een wandeling door het historisch gedeelte is een noodzaak. Ik heb ondertussen bij wijze van spreken een indigestie gekregen van al die mooi verzorgde gebouwen. Na een frisse pint op het marktplein en een verlossende sms van Jana (vandaag haar eerste examen) terug de fiets op. De kinderen hebben vanmiddag vrij. Is te merken: in de vele kanaaltjes wordt er naar hartenlust gezwommen en gestoeid. Zie je bij ons niet meer gebeuren! Om drie uur terug in mijn jachthaven. Wat mijmeren in mijn stoeltje en een nieuwe thriller aansnijden. Rond 5 uur trek ik naar het marktplein om een goeie te drinken (geen Heineken maar een Affligem) en daarna smul ik van een lekkere rootbaarsfilet met gebakken patatjes. Gezellige sfeer hier in de schaduw van de Waag.

Donderdag 15 juni - Vandaag vertrokken naar Harlingen (35 km). Waren hier reeds 2x. 't Wordt weer een dagje met herinneringen ! Daar aangekomen moet ik mijn planning wijzigen. De camperplaats staat boordevol en er zijn nog 4 wachtenden voor mij om een plaatsje in te palmen. Vermits ik het hier in feite al gezien heb, beslis ik door te rijden naar Franeker en me daar op de camperplaats van de stadscamping (bloemketerp) te nestelen. Daar is er ruimte genoeg, 'k mag zelfs op de camping staan. Vandaar ook de wifi. Het stadscentrum ligt op 300 meter. Een half uurtje na mijn installatie ben al op pad. 't Wordt snikheet vandaag. Gelukkig is er een briesje. Met een stadsplannetje doe ik de verkenning. Franeker is vooral gekend voor de kaatssport. Vooral in deze regio wordt die nogal goed beoefend. Vandaar ook een kaatsmuseum. Verdere bezienswaardigheden : het oudste nog werkende planetarium ter wereld, de Martinikerk, het korendragershuisje en natuurlijk het imposante stadhuis. Het valt me weer op dat aan vele vlaggenstokken aan de huizen boekentassen hangen. De grote vakantie is hier immers begonnen en wanneer je geslaagd bent, hang je de boekentas aan de vlaggenstok. Leuke traditie toch ? Na een goeie Duvel op het marktplein terug naar de camper om een fietstocht te maken. Ik plan er eentje van 39 km. Het briesje doet me de hitte vergeten en uiteindelijk beland ik toch in Harlingen. 't Is hier overal feest in de straten, vandaar waarschijnlijk de drukte op de camperplaats. Ik vertoef er niet lang, juist de tijd om iets te drinken en vertrek opnieuw voor mijn rondrit. Weer passeer ik schattige, stille dorpjes. Rond 4 uur terug in Franeker en kan het niet laten om een paar Hollandse Nieuwe aan te schaffen (zijn reeds een 2tal dagen te verkrijgen). En de haringen worden vers met het mes gefileerd. Heerlijk smullen als voorgerecht met een lekker glas wijn. Ze zijn super lekker. Nog wat in een boek lezen en daarna voor het avondeten zorgen. 't Zullen brochetten op de BBQ worden.
Vrijdag 16 juni - 't Is al 2 maanden ... Vandaag naar Dokkum (49 km) - het keerpunt van de elfstedentocht. De camperplaats aan de jachthaven - slechts 5 plaatsen - is natuurlijk volzet. Ik trek naar de stadscamping waar eveneens een 20-tal plaatsen ter beschikking zijn. Hier vind ik mijn stekje. Slechts 100 m van het stadscentrum. Wat een luxe. Alvorens ik op stap ga, eerst mijn huisje wat poetsen. 'k Ben al een weekje weg en het is hoognodig. Rond 11 uur maak ik me klaar voor een bezoek aan de stad. Er staat een vrij krachtige, koude wind en voorbijschuivende wolken verhinderen de zon haar werk te doen. Ik zal het rustig aan doen vandaag. Een middelgrote, gezellige stad, met leuke terrasjes, omsloten door de wallen van de bolwerken. De stadswandeling en of course een terrasje met een goeie Affligem (die is in al die dorpjes goed ingeburgerd) nemen algauw een paar uurtjes in beslag en rond 2 uur stap ik terug naar mijn camper. Het is nogal vroeg, nietwaar ? En ik heb, zoals je weet, geen zittend gat. Dan toch maar, ondanks de stevige wind, de fiets genomen voor een klein tochtje rond Dokkum. Ik zit toch al rap aan 24 km. Op de terugweg, in de stad, speelt op een pleintje een orkestje met oldies uit de jaren zestig. Heb d'r toch met een pint nog wat kunnen van genieten. Wat zei ik ? Rustig aan. Het was toch weer een gevulde dag.
Zaterdag 17 juni - Deze morgen zwaar bewolkt, af en toe een druppel en tamelijk fris (17°). Ik laat me er niet door afschrikken en zal toch mijn dagelijkse rit "afhaspelen". Ik trek richting Waddenzee. Onderweg een levensgrote mammoet tussen het koren (rare gasten die Friesen). Mijn eerste halte is het vissersdorp "Moddergat" (wat een naam zeg !) Mooi ! Een blik over de leeggelopen Waddenzee. 't Is immers eb. Een koffie met oranjekoek in een typisch vissershuisje doet deugd. Wat verderop enkele standjes met wolprodukten van de waddenschapen. Artisanale truien : dus duur. Kan het niet laten om toch een waddenkaasje te kopen. Een leuk bezoekje. Ik rij verder naar Wierum. Nog zo'n vissersdorpje met de oudste kerktoren van Nederland (zegt men !). Een standbeeld herinnert aan de vele omgekomen vissers. Mijn tocht gaat verder naar Holwerd. Hier kan je het veer nemen naar Ameland, te zien iets verderop aan de horizon. Verder langs de dijk, laveren tussen de honderden schapen en de vele str...t. En 't is druk hoor op dat fietspad. De dames en heren verroeren zelfs niet. Je moet er werkelijk langs fietsen of anders rij je er pal op. Genoeg langs de Waddenzee gefietst : terug binnenland richting Dokkum. Daar drink ik nog een goeie, een Affligem (maar dat wisten jullie al !). Het is hier vandaag de dag van de brandweer en op en rond het water worden door ploegen brandweermannen hinderniswedstrijden gehouden. Mooi om zien. 'k Ben het nog vergeten te zeggen : in de loop van de morgen is de zon te voorschijn gekomen en is het merkelijk warmer geworden.
Vandaag 58 km gefietst.
Zondag 18 juni - Mijn laatste stop : Sneek. Een vat vol herinneringen. Op 1 mei 1993 (daags na ons huwelijk) waren we hier aangekomen met een caravan vol ballonnen. Vandaag 24 jaar later sta ik hier terug, alleen. Het begin en einde van een mooi verhaal. Ik sta op de camperplaats van camping De Domp met zicht op de vele jachtjes. Het is snikheet... Leent zich niet voor vele activiteiten. Op stap voor het stadsbezoek. Het is drukker op de kanaaltjes dan in het centrum. Op zondag oogt Nederland nogal doods. Blikvanger is de waterpoort. Een prachtig torengebouw over het het kanaal. Is ten andere ook het logo van de stad. Statige herenhuizen bewijzen de vroegere rijkdom. Ik zoek de schaduw op, op een gezellig terras aan de rand van een bebloemd kanaaltje (de gele water ranonkels staan in volle bloei) en drink een tweetal frisse biertjes. Rond 2 uur terug naar mijn camper en ook daar de schaduw opzoeken. Een paar uurtjes later toch de fiets genomen en even naar de rand van het Sneekermeer gereden (op 5 km). Wat een drukte daar. Half Sneek ligt daar aan het strand. Je kan er ook waterski , voortgetrokken door een kabel, beoefenen. Ze staan in een rijtje hun beurt af te wachten. Is hier wel populair te zien aan hun graad van kunsten. Van onder een boom sla ik hen gade. Goed voor een uurtje gezellig verpozen. Bij mijn terugkeer begint mijn maag te knorren. In de "kajuit" (het campingrestaurant) ga ik smakelijke spare-ribs tussen de kiezen steken. Even de blog bijwerken en de rest van de avond lekker buiten zitten.
Maandag 19 juni - Mijn laatste dag in het gastvrije en mooie Fryslân. Reeds vroeg in de morgen noteer ik 23° ( en 't is pas halfacht). Fietsen zal toch voor wat verkoeling moeten zorgen (denk ik toch). Een fietstochtje wordt gepland. Voor mijn laatste dag mag het toch wel iets meer zijn. 75 km ? Voor een ganse dag en elektrisch, het moet te doen zijn. Rond halftien ben ik op pad. Een tocht langs water, kleine pittoreske dorpjes en vele bruggetjes brengt me in Akkrum waar ik toch rustig aan het water een fris pintje kan nuttigen. Bij deze hitte: wolkom (op zijn Fries). Wat verderop, richting Joure moet ik weer een pontje nemen. Scherp gezien van de boerin die aan de overkant een thee- en bierhuisje openhoudt. Bij een drankje of een ijsje krijg je de overtocht gratis. Ik hou het bij een lekker ijsje met alles er op en er aan(nu heb ik wel gezondigd). Na deze versnapering bol ik verder, passeer Joure (waar men volop de dorpskern aan het renoveren is) om mijn voorwiel richting Sneek te wenden. Ik bereik mijn camper rond 3 uur. 'k Vind het nogal vroeg en fiets richting centrum om op de markt nog een goeie te drinken. Zo rustig, aan het water, met een goeie pint, in de schaduw : heerlijk !! Ik waan me in Zuid-Frankrijk. Later op de avond ga ik eens lekker uit de bol. 'k Heb een gastronomisch restaurant gevonden (een zeldzaamheid in Nederland). 't Vaticaan heet de zaak en het is voortreffelijk. Iets duurder maar toch ooh zo lekker.

Zo ! Mijn reisje zit er op. Morgen terug naar huis. In de gegeven omstandigheden heb ik er wel van genoten... Mooi weer, heerlijke camperplaatsen, vriendelijke Friezen en vooral fantastische fietstochten. In totaal heb ik 381 km gefietst. De schaatsers doen de 200 km tussen de 8 en 11 uur. Toch verbluffend nietwaar ? Al is het iedere winter afwachten met de stille hoop dat het er nog eens van komt.

Fryslân, oant sjen (Friesland, tot ziens)

Foto's

Normandië : het goede leven zo dichtbij !

De " Haute Normandie" (departement Seine - Maritime) loopt van Tréport tot aan de Seine. De "Bas Normandie" vanaf de andere oever van de Seine tot aan de Mont Saint Michel. Ik zal het dichtbij houden.
Woensdag 24 mei : Eerste halte is Dieppe. "Is in Frankrijk de belangrijkste vissershaven van de Sint Jacobsschelp. Dit schelpdier staat op bijna alle menukaarten van de restaurants in de stad. De vis wordt op veel verschillende manieren verwerkt in de gerechten, zoals Normandische carpaccio en het bekende vispannetje uit Dieppe, een overheerlijke lokale specialiteit. Vervolgens komt u langs de jachthaven met wel 900 aanmeerpunten. De jachthaven ligt midden in de stad aan de prachtige Henri IV-kade. Maak over de brede boulevard een wandeling tussen alle zeiljachten. Er staan banken om lekker even bij te komen en er is een mooi uitzichtpunt boven het water waar u uit kunt kijken over de hele haven. Langs de kade zijn veel terrassen, restaurants en bars die ieder de lokale specialiteiten aanbieden." (overgenomen van https://www.seine-maritime-tourisme.com/nl)
Vertrokken om 8 uur ('k was weer vroeg uit de veren) kom ik rond halftwaalf in Dieppe aan. De camperplaats is volledig gerenoveerd. Het prijskaartje natuurlijk ook. Ik heb nog ruimschoots plaats. Onderweg veel mist gehad. Gelukkig is het zonnetje hier wel doorgebroken. Een kwartiertje later ben ik al op stap. Moeilijk uit te leggen, maar hier proef je onmiddellijk de Normandische sfeer. De terrasjes langs de schilderachtige kade nodigen uit voor een natje en een droogje. Alhoewel ik van plan was deze avond zelf voor kok te spelen, kan ik toch moeilijk voorbijgaan aan een 3 gangen menuutje van 16 euro. Een vissoepje, mosselen met roquefortsaus en een ile flottante. Rond 2 uur zet ik mijn wandeling verder langs de promenade. Het keienstrand kan je met ons strand niet vergelijken, maar toch ligt men hier met velen te bronzeren. Op het einde van de dijk , bovenop de falaise houdt het kasteel een oogje in het zeil. Een blikvanger ! Nog een verfrissing op het strandterras en daarna via de verkeersvrije winkelstraat terug naar de camper. Mijn stoeltje uitgepakt en nog wat zonnen. Dieppe mag er zijn, een bezoekje is zeker een aanrader.
Donderdag 25 mei : Het belooft een mooie dag te worden. Toch nog een koel briesje. Ik vertrek naar Saint-Aubin-sur-mer. Het onooglijk klein vissershaventje ligt gekneld tussen 2 falaisen. Een klein dorpje maar een grote camperparking. Ook voor personenwagens ruimschoots plaats. 't Is ook nodig, want deze namiddag staat alles tjokvol. Het badplaatsje kan prat gaan op een zandstrand (Le grand Sable) en dat lokt natuurlijk veel liefhebbers. Een mooie plaats gevonden met een prachtig zicht op het achterliggende landschap (vooral drassige moerassen). Een kleine verkenning van het dorpje (in een mum van tijd doorgelopen), beetje gelezen in mijn nieuwe thriller terwijl het zonnetje op mijn kruin brandt. Tegen de middag mijn aperitiefje in de enige plaatselijke brasserie met zicht op zee. Na de middag wandelschoenen aangetrokken en een lekkere tocht gemaakt richting Bourg-sur-Dun. Ik ontdek een "manoir" met een originele duiventil, geflankeerd door een pracht van een kapel. Authentieke Normandische huizen met mooi aangelegde tuinen spreken tot de verbeelding. Ja, hier kan je tot rust komen en de dagelijkse beslommeringen vergeten. Nadien nog wat slenteren op de zeedijk, boekje lezen en het avondmaal prepareren. Een zomerse dag geweest.
Vrijdag 26 mei : 13 km verder ligt het karakterstadje "Veules-les-Roses". Dit is mijn volgende bestemming. De camperparking boven op de falaise staat boordevol. Een beetje geduld oefenen tot er een paar wegrijden en dan gezwind een plaatsje inpalmen. Rond 10 uur zak ik af voor een stadsbezoek. Het stadje dankt zijn bekendheid aan de kleinste stroom van Frankrijk : de "Veules" 1100 meter lang en je volgt die via een wandelpad van de bron tot aan de monding in de zee. Aan de oevers Normandische pareltjes en de restanten van 7 watermolens die het in een ver verleden rijk was. Ondertussen overspoelen massa's toeristen de stad. Voor mij een beetje van het goede te veel! Terrasjes overbevolkt. Een drankje is er niet bij... spijtig ! Toch vind ik wat later een tafeltje met 1 stoel waar ik de specialiteit van de streek kan proeven "La potée de la mer" (een vispannetje zeg maar). Niet slecht. Nadien nog een uurtje profiteren van de kalmte bovenop de falaise en de drukte beneden gadeslaan Daarna met een drankje en een boek tot laat in de avond van het zomerweer genieten.
Zaterdag 27 mei : Mijn vertrek wordt ingeluid met donder en bliksem. Een stevige bui volgt er op. Ik rij naar Veulettes sur mer, 18km verder. Een paar plaatsen vrij daar, maar men staat er hutje-mutje en ik ben niet van plan hier te overnachten. Toch een bezoekje gebracht. Een nationaal kampioenschap jetski gaat er door. Ik laat me toch verleiden om hier toch wat het schouwspel te volgen. Wel indrukwekkend zo'n race. Kan je een beetje vergelijken met autoraces, maar dan op het water. Rond 1 uur rijd ik door naar Etretat, 45 km verder. Camperplaats tjokvol, dan maar een plaatsje gezocht op de camping municipal (vandaar de wifi). Mij geïnstalleerd met alles er op en er aan, de fiets afgeladen en naar het centrum gereden voor een vluchtig bezoek. Wat een drukte !!! Tevens kermis ! Ik tref het weer. Zal morgen de beroemde falaisen een bezoekje brengen. Het onweer is overgewaaid en het is weer warm en zonnig.
Zondag 28 mei : Weer een warme dag in het vooruitzicht. Vandaag: wandeldag. Ik doe de klim naar de visserskapel boven op de falaise d'amont (84 m). Een enig uitzicht over de stad en de wijde omgeving. Ik breng een bezoek aan "les jardins d'étretat". Wat een mooie tuin. Kunstwerken tussen het vele groen geven het een speciaal cachet. Ik heb het mijn niet beklaagd. Van daaruit doe ik de bewegwijzerde wandeling via de kruin van de falaisen tot je de velden moet intrekken. Koeien kijken verdwaasd naar de eenzame wandelaar. Toch weer een stappertje van zo'n achttal km. Nadien heb ik nood aan een verfrissing, want het is drukkend heet. Op de zeedijk drink ik een stella, en hou de toeristen aller slag een beetje in de gaten. Minder druk dan gisteren. De meeste Fransen met kinderen zijn al naar huis gereden. Het lange weekend zit er op. Rond 4 uur stap ik richting camping (op 1 km van het centrum). Ik prepareer mij een koud schoteltje en wil buiten eten als de eerste druppels vallen. Het is van korte duur. Een halfuurtje later weer snikheet. Tijd om wat verder in mijn boek te lezen. Op de camping vertrekken er meer dan er toekomen. Het is heerlijk rustig nu. Morgen bezoek ik de andere fotogenieke falaise.
Maandag 29 mei : Gisteravond rond 23 uur een ferm warmteonweer gehad. Donder, bliksem en bakken water. Deze morgen was het geweld over en weer drukkend heet. Wandelschoenen aan en rond 10 uur vertrokken voor een serieuze wandeling. Eerst een bezoek bovenop de falaise d'aval (75 meter) om de architecturale wonderen van natuur en erosie te fotograferen. Dit is de blikvanger van Etretat. De drukte is totaal verdwenen. Wel een bus japanners die zoals gewoonlijk van hot naar her crossen om zoveel mogelijk in korte tijd te bezichtigen. Na het aanschouwen van dit natuurwonder zet ik mijn tocht boven de falaise verder. Tamelijk vermoeiend want het is voortdurend klimmen en dalen tot ik de vuurtoren bereik van port d'Antifer. Vandaar trekken we in het hinterland via rustige, verlaten dorpjes. Ik mis enkele wegwijzertjes en moet een paar automobilisten aanspreken of ik wel op de juiste route zit. Ze beamen dit wel, maar het blijft duren. Na 6 uur stappen (en nadien berekend 21 km) bereik ik doodmoe en nat van het zweet de camping. Vlug een douche. Doet altijd wonderen ! Nadien neem ik de fiets en rij naar de zeedijk voor een laatste pintje met zicht op de falaisen. Rond 19 uur tijd om mijn avondeten te prepareren. Nadien profiteer ik nog wat van het zomers weertje, al valt er toch af en toe een druppel.
Dinsdag 30 mei : Naar huis. Waarom eigenlijk ? 'k Zou evengoed nog kunnen verder rijden...
Afstand : 350 km.

Foto's