Zonnebeke ... het getekend landschap

Op zoek naar de zon in ... Zonnebeke.  Het trieste, druilerige, winderige weer doet ons snakken naar betere temperaturen.  Gelukkig komen die er in de eerstkomende dagen aan.  Profiteren dan maar zeker ?  Een dichtbij tripje naar Zonnebeke in de schaduw van Ieper en Bellewaerde.  We gaan de camperparking Zandberg even uittesten.  Dit wordt onze overnachtingsplaats voor de komende dagen.
Camperparking de Zandberg, Oude Kortrijkstraat 97, Zonnebeke.  N50.84592 E2.96794

Vrijdag 28 mei - Rond 11 uur arriveren we via landelijke wegjes aan de Zandberg.  Mooie plaats, te midden van het groen aan de rand van de Nonnebossen en het Polygoonbos.  Groen in overvloed.  Na een klein uurtje zijn we geïnstalleerd en kunnen we het middagmaal gebruiken.  Voor de eerste keer dit jaar kunnen we buiten dineren !  Mooi weertje, dat belooft voor het komend weekend.  Geen rust na het middagmaal.  We trekken een lichter plunje aan en jumpen op de fiets voor een eerste rondje van een veertigtal km.   De streek is ons niet onbekend.  We zullen weer wat heuveltjes in de kuiten hebben.  Eerst richting Ieper waar we een kleine wandeling rond het gezellige marktplein maken. We kunnen het niet laten om ook wat van de sfeer te genieten en drinken een heerlijke koffie.  Niet te lang talmen, want we hebben nog heel wat kilometers voor de boeg.  We passeren om de haverklap de goed verzorgde oorlogsbegraafplaatsen en de menige monumenten die ons herinneren aan de bloedige veldslagen van 14-18.  Het doet toch altijd wat. We doorkruisen de Palingbeekbossen, langs de uitgestrekte golf en komen in Zandvoorde (niet die van ons) om via Geluveld en Beselare (die van de heksen, weet je wel) terug aan het Nonnebos te belanden.  Hier nog een frisse pint alvorens af te zakken naar ons campertje.  We hebben genoten van ons dagje !
Zaterdag 29 mei - Een aangename verrassing deze morgen.  De gastheer nodigt al zijn cliënten uit voor een kop koffie met peperkoek en een gekookt eitje.  Sympathiek, is het niet ?  Het zonnetje is opnieuw van de partij en we prepareren ons opnieuw voor een fietstoertje.  Rond 10 uur zijn we weer op pad.  Eerste halte is het monument van de Canadese soldaat aan het Nonnebos.  Een voortreffelijk standbeeld. We tuffen richting Geluwe om vervolgens de oevers van de Leie te treffen.  Langs ons pad, de volop bloeiende margrieten en knalrode poppy's (klaprozen) die bijdragen tot de sfeer van het moment. We komen aan in Wervik waar we op het marktpleintje op een terras genieten van een wijntje en ... de zon.  Even later op een bankje aan de boorden van de "golden river" stillen we de honger.  Daarna steken we de taalgrens over en komen via de Leie in het Franstalige Comines.  We volgen het kanaal Ieper - Komen.  Wat ooit een Ieperse droom was, werd een economische mislukking, maar op het vlak van de natuur een echt succes. Planten en dieren kunnen hier probleemloos gedijen.  Aan kwakende kikkers geen gebrek !  Nadien terug naar Zandvoorde en dezelfde weg als gisteren terug naar ons campertje waar we het de rest van de dag rustig houden.  Ondertussen is de camperplaats vol gelopen...  In totaal hebben we op 't gemakske een 60 km afgelegd.
Zondag 30 mei - Deze morgen weer uitgenodigd op de koffie bij de gastheer.  Deze keer vergezeld van lekkere pannenkoeken. Lekker initiatief.  Rond 10 uur waren we weer ribbedebie.  Aan het Polygoonbos houden we halt bij het indrukwekkend Buttes New Britisch Cemetery.  Deze begraafplaats ligt midden in het bos en is zoals al de begraafplaatsen in de omgeving perfect verzorgd. We treffen er graven aan van Nieuw-Zeelandse en Australische gesneuvelden. We worden getroffen door de rust en de speciale sfeer. Heuvelend rijden we verder tot in Zonnebeke.  Tijd voor een koffie en daarna een bezoekje aan de kasteelpark waar ook het Memorial Museum gelegen is.  Dit museum hebben we een vorige keer bezocht en is beslist een aanrader ! Is trouwens gehuisvest in een pracht van een historisch gebouw. Terug de fiets op en trappen verder naar de Steenakkermolen waar we in haar schaduw een kleinigheid nuttigen.  Ondertussen luisteren we aan de infozuil naar een triestig volksverhaal dat zich heeft afgespeeld in de molen.  Dan richting Poelkapelle, Langemark.  Op het marktplein tijd voor een aperitiefje.  Langemark-Poelkapelle, eerste slachtoffer van de gasaanval ... Er is ten andere ook een fietsroute met dit thema: de gifgasroute.  Van daaruit via de oude spoorlijn naar Ieper.  We volgen een eind de Ieperboog en houden nog even halt aan de St.Charles de Potyze begraafplaats.  Een ereplaats voor de Franse gesneuvelden (4000 soldaten).  Een donker beeld domineert de begraafplaats.  Geen witte stenen ditmaal, maar duizenden kruisjes...  Het einde van de rit nadert en we snakken naar een goeie pint maar het goede weer en het weekend heeft iedereen buiten gejaagd en alle terrasjes zitten overvol.  Dan maar doorfietsen naar de Zandberg waar we aan onze camper de dorst lessen.  Vandaag een 48 km gefietst.  En ook weer wat nieuws gezien al is het steeds in het teken van 14-18. 
Maandag 31 mei - Een zomers weertje kondigt zich aan.  We zullen er maar van profiteren.  't Is immers onze laatste dag.  Om halftien de fiets op en even de frontlinie verlaten om heuveltje op en af te rijden naar Moorslede.  Langzamerhand komen we in de groententuin van West-Vlaanderen.  De boertjes zijn druk in de weer met het planten van prei en kolen.  Af en toe moeten we op de smalle wegjes uitwijken voor een hooiwagen.  't Zijn drukke tijden voor landbouwers.  Aangekomen in Moorslede, tijd voor een koffie.  Een gezellig terras en we blijven even "plakken".  Een pint gaat er ook in.  We crossen verder naar Passendale waar we op het marktplein even uitblazen, met een drankje natuurlijk, want 't is dorstig weer.  Hier weer de confrontatie met 14-18.  Even verder het bekende Tyne Cot Cemetery.  Altijd druk bezocht.  Eén van de mooiste begraafplaatsen. Dwars door Zonnebeke terug naar de camper.  't Is 14 uur en we hebben 58 km in de kuiten.  Tijd voor het middagmaal en wat platte rust. We hebben echter geen "zittend gat" en om 17 uur beslissen we om nog effe naar Ieper te fietsen om op de markt een Dame Blanche te verorberen.  Nog eens 18 km bij op de teller.  Het is nu welletjes geweest.  Nog wat van de avondzon genieten en morgen naar huis.  We hebben 4 dagen genoten van de "boerebuiten" en van de prima camperplaats. 's Avonds trakteerde onze gastheer nog op een slaapmutsje.

FOTO'S 

Bütgenbach : kwaliteitsvol genieten in de Oostkantons

 

De Oostkantons zijn meer dan een bezoekje waard.  Onze keuze valt op Bütgenbach.  Het meer geeft aan het dorp zijn toeristische meerwaarde.  Een ideale plaats om te fietsen en te wandelen.  Ook hier een fietsknooppuntennetwerk.  Daarnaast de RaVel (oude spoorlijnen tot fietspad omgetoverd).  We zullen dus meer dan ons hartje kunnen ophalen.
Overnachtingsplaats : Camping Worriken, Worriken 9, N50.42484- E6.21993 (korting met ACSI kaart).
Vrijdag 7 mei - Vertrek rond 9 uur.  Ondanks het drukke verkeer en wat file op de Brusselse ring door de werken, toch vlotjes gereden.  Om halfelf arriveren we aan het stuwmeer van Bütgenbach.  Even inchecken en een uurtje later zijn we geïnstalleerd.  Tijd voor het aperitief en een boterhammetje.  Ondertussen is het halfdrie geworden.  Langs de Ravel naar het dorpscentrum (op anderhalve km).  Even binnenwippen in het toerismebureau op zoek naar een fietskaart van de regio.  Een vriendelijke dame verschaft ons de nodige documentatie en geeft tevens enkele tips.  We weten weer wat doen de komende week ...  Nadien nog even de fiets op voor een toertje rond het meer (13,5 km).  Heerlijk fietsen hier.  De zon schijnt maar toch redelijk fris.
Zaterdag 8 mei - 't Was een koude nacht hier op zo'n 500 m hoogte.  Een schuchter zonnetje maakt ons wakker.  Rond 10 uur trekken we onze wandelschoenen aan voor een tocht van 10 km "Rund um den See".  Een uitstekend wandelpad langs de oevers van het meer, omzoomd met geurende dennenbomen.  Eerste halte de vernieuwde stuwdam.  Steeds indrukwekkend zo'n dam. De wandeling is gemakkelijk, soms op en af, maar meestal vlak.  Wilde narcissen en witte sneeuwklokjes bloeien weelderig en samen met het nieuwe groen geeft het een mooi palet van frisse kleuren.  Aangekomen aan het eind van het meer, daar waar de Marche in het kunstmatige meer vloeit een heel ander landschap. En het begint wat te regenen ...   Natte moerassen, vochtige venen kunnen we overbruggen met een aangelegd houten plankier.  Geen natte voetjes ...  Rond halftwee hebben we het rondje achter de rug.  Niet ontvreden van onze wandeling.  't Was echt de moeite en een aanrader.  Na het aperitief en het middagmaal een beetje platte rust.  Na de koffie de fiets op naar het dorp voor een paar inkoopjes.  Heel andere sfeer vandaag.  Een straat volledig ingepalmd voor de terrasjes.  Spijtig van het weertje want het ziet er best gezellig uit.  Enkele dapperen drinken hun eerste pilsje, nu nog de zon er bij en 't is weer als vanouds.  Morgen zullen we het ook eens uitproberen.
Zondag 9 mei - Men belooft ons een zomerse dag vandaag.  We zullen er dus maar van profiteren.  Om halftien zijn we reeds paraat.  De fietsen zijn startklaar.  Geen knooppuntjes vandaag maar wel een tocht naar Malmedy via de Ravel.  Spoorlijnen van de vorige eeuw omgedoopt tot excellente fietspaden.  Je kan hier met de Ravel alle richtingen uit : naar Trois Ponts, St.Vith, Mönchau, de hoge Venen.  Voor vandaag is Malmedy op 18 km ver genoeg.  Gemakkelijk te fietsen.  Ook wanneer je geen e-bike hebt.  De hellingsgraad is miniem en voor alle leeftijden goed te doen.  Al vlug stijgt de temperatuur naar zomerse waarden en wanneer we een klein uurtje later op het marktplein van Malmedy komen,  mogen we onze armen ontbloten.  Eerst een koffie op een terras (na 7 maanden).  Doet wat onwennig aan... die herboren gezelligheid.  Daarna een wandeling door de hoofdstraten van de stad met zijn kathedraal en de prachtige herenhuizen.  Rond één uur schuiven we aan voor een etentje in de "l'Endroit" op het marktplein.  Moedertjesdag moet immers gevierd worden.  We doen ons tegoed aan een lekkere steengrill.  En of het smaakt.  Gelukkig hadden we een uurtje tevoren gereserveerd want alle tafeltjes waren overal bezet.  Rond drie uur terug de fiets op voor de terugweg naar Bütgenbach, waar we op het dorpsplein nog een stoppertje inlassen om een goeie te drinken. 't Was in ieder geval een heerlijke dag... vanaf nu mogen d'er nog vele komen... laat de zomer maar arriveren...
Maandag 10 mei - Geen onweer vannacht maar wel wat gewaaid en overvloedig geregend.  Vanmorgen droog, af en toe een schuchter zonnetje afgewisseld met een buitje.  Ingrediënten  voor de ganse dag.  We staan even in twijfel : wat te doen ? fietsen of wandelen.  Rond 13 uur kiezen we voor de wandelschoenen.  Oorspronkelijk dachten we even tot aan de stuwdam te stappen maar op ons gemak stappen we verder waardoor we opnieuw het volledig meer hebben rondgewandeld.  't Is en blijft wel de moeite.  Onderweg spotten we 2 eekhoorntjes die onze aanwezigheid niet op prijs stellen.  Om 16 uur arriveren we opnieuw moe maar wel "content" aan ons campertje.  We hebben van een twijfelachtige dag toch weer het beste gemaakt. 
Dinsdag 11 mei - Wat wordt het vandaag.  Nat of droog ?  Alhoewel zwaar bewolkt regent het niet en de temperatuur is goed.  Windstil.  Ideaal om te fietsen.  Vandaag trekken we richting hoge venen.  Via de Ravel en de knooppuntjes.  Een toertje van een 40 km door de ruige tuin van Hoog België.  We volgen een 12 tal km de Vehnbahn.  Deze oude spoorweg verbindt Aken met Troisvierges en is 125 km lang.
Gekend om zijn indrukwekkende landschappen. En inderdaad, het is geen holle slogan.  Effenaf prachtig fietsen door steeds wisselende landschappen en vergezichten.  Langs het fietspad de stille getuigen van de vroegere ijzeren weg. Af en toe licht stijgend of dalend maar nooit wordt het uiterste gevergd.  Aangekomen in de venen verlaten we de spoorweg en worden we getrakteerd op een nogal steile klim naar het hoger gelegen plateau.  We zijn hier immers op een boogscheut van Botrange (694 m) hoogte.   Halt houden voor een fotootje hoort er zeker bij.  Hier en daar in de venen af en toe hele velden wilde narcissen die nu in volle bloei staan. Mooi ! Verder door geurende dennenbossen.  Op het grondgebied van Sourbrodt houden we midden de venen halt bij het Russenkruis (herdenkt het verblijf op deze plek van de door de Duitsers gevangen gehouden Russische krijgsgevangenen). We lezen de trieste geschiedenis en degusteren een appeltje.  En plots begint het te regenen en het houdt niet meer op.  We rusten daar nog een half uurtje op een bankje onder het afdak in de hoop ...  Maar het weet niet van ophouden.  De regenkledij wordt aangetrokken en terug op pad.  In het centrum van Sourbrodt gaan we op zoek naar een overdekt terras voor een koffie maar helaas...  Dan maar terug de Vehnbahn op richting Bütgenbach.   Gelukkig is het niet al te koud en valt het nog best mee.  Toch te tevreden van onze tocht.  Wat ons betreft is deze regio zeker een aanrader : om te wandelen en te fietsen excellent !
Woensdag 12 mei - Joepi, 't ziet er goed uit vandaag.  Toch maar best de regenkledij meenemen.  Vandaag weer de fietsen op om de Ravel richting Losheim (in Duitsland) te volgen.  Weer een uitstekend uitgerust fietspad met talrijke rustbanken en prieeltjes.  Ergens halverwege richting Losheim houden we halt aan een uniek panorama.  Op een honderdtal meter van ons een kudde grazende waterbuffels (weten we door het infobord).  Ferme beesten !!  We steken de grens over, passeren Losheim en in Hergersberg verlaten we de Ravel en volgen nu de knooppuntjes.  Gedaan met rustig fietsen.  Vanaf nu wordt het klimmen en dalen.  Eerste gezapige klim naar Manderfeld.  Daar houden we even halt op een lekker terrasje.  Een Bitburger pils smaakt overheerlijk.  Na een half uurtje verpozen terug onze fahrrad op.  Even buiten Manderfeld dalen we af naar de vallei van de Our.  Een daling van 12%.  Wat we vermoeden wordt waarheid.  Eens de Our over terug naar boven.  Met hetzelfde stijgingspercentage.  Met de kleinste versnelling en de hoogste ondersteuning gaat het toch vlotjes.  Wat zijn die e-bikes toch een pracht van een uitvinding.  Boven gekomen uitblazen op een bankje met een weergaloos uitzicht over de Eifel.  De hooiweiden kleuren geel van de overvloedig bloeiende paardenbloemen en het frisse groen van de omliggende bossen geven je een prima lentegevoel.  We zetten ons tochtje verder en vanaf nu gaat het dalend naar Bütgenbach.  We hebben weer 40 km in de kuiten en hebben kunnen genieten van een fijn tripje.  We blazen wat uit en een uurtje later fietsen we naar het dorp om bij de plaatselijke bakker een dampende cappucino te slurpen.  En passant nog een paar taartjes meenemen om vanavond bij de TV een snoepertje te hebben.
Donderdag 13 mei - Gezien we niet langer kunnen blijven (camping is voor het weekend volgeboekt) pakken we in en rijden 18 km verder naar Malmedy waar er een uitstekende camperplek is.  Gelukkig zijn er nog een paar plaatsjes vrij.  Ook hier is het druk.  Het weertje ziet er best lekker uit.  We twijfelen niet en onmiddellijk laden we de fietsen af voor een laatste fietstocht.  We gaan via de Ravel naar Trois-Ponts (eindpunt van de spoorlijn).  Ergens halverwege houden we halt in Stavelot.  Een bezoekje waard.  We slenteren wat door de oude wijk waar de eeuwenoude huisjes tot de verbeelding spreken al zijn ze dringend aan restauratie toe.  Ook een bezoekje aan de ruïnes van de abdij hoort er bij. Na een drankje terug de fiets op naar Trois-Ponts aan de oevers van de Amblève.  Annie trakteert op een dinertje in de "Brasserie du vieux pont".  Een gezellig overdekt terrasje waar het rustig dineren is.  De lamskoteletjes smaken opperbest.  Nadien nog even het stadje bezoeken dat echter niet veel om het lijf heeft.  Er kan  niets boven La Roche, dat is onze mening althans.  Na deze gezellige stop terug huiswaarts Malmedy.   Ook vandaag hebben we het droog gehouden.  Einde van een heerlijk weekje met tal van aangename verrassingen.  Proficiat Ost-Belgien.  Een echt fietsparadijs.  Al is een e-bike op onze leeftijd wel noodzakelijk.
Vrijdag 14 mei - Naar huis.